Ενθύμια απ' "Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" - Χαρούλα Φράγκου, Απόσπ. Εκδήλωσης - Βόλος

Ενθύμια απ' 
"Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" - Χαρούλα Φράγκου, Απόσπ. Εκδήλωσης 1 και 2
Βόλος

***

***

***

***
...Εκεί, δεν άκουγες ανάσα...
Καθόσουν ακίνητη, ενώ το είναι σου έτρεχε, να συγκρατήσει λέξεις μεγάλης βαρύτητας, εικόνες υπαρκτές της οθόνης, εικόνες που έφερνε η φαντασία, συναισθήματα γραμμένα κι άγραφα, δικά σου και των άλλων, λεπτές στιγμές που έκανες πως δεν είδες, που ώριμες κυρίες έδιωχναν ένα ή πολλά σκουπιδάκια απ' τα μάτια τους, καταλάβαινες ότι ήταν κρυμμένες μέσα στο πλήθος, κάποιες ηρωίδες του βιβλίου, γεινικά, "δυνατές" ταχύτητες...τί να περιγράψεις;

Ήμουνα εκεί, δε γινόταν να μην, αλλά νιώθω πως μού ξέφυγαν πολλά.
Ελπίζοντας πως θα υπάρξουν περισσότερα και καλύτερα ενθύμια, που συγκράτησαν αυτή την βιβλιοπαρουσίαση, που εγώ την ένιωσα Τιμητική πρώτα, προς τον Άνθρωπο Χαρούλα Φράγκου και μετά για τους πολλούς και δικαιολογημένους τίτλους που την συνοδεύουν ως ταλέντο και ως Τέχνη.

Θεώρησα την βραδιά, συγκομιδή μιας ολόκληρης ζωής, της Χαρούλας Φράγκου, για όσα πρόσφερε τόσα χρόνια στην πόλη της.
Αγαπητή απ' όλους, γιατί αγάπη εξέπεμπε η ίδια, από παιδί.
Αυτό φαίνεται κι απ' το βιβλίο, αλλά απορώ ακόμα, πως κατάφερε και σύμπτηξε ΟΛΑ τα θέματα, πλούσια, καθόλου φτωχά, σε τόσες λίγες σελίδες!
Ναι, λίγες, μετά από όσα άκουσα απόψε!
Αν δεν ήταν ποιήτρια, αν δεν ήταν Χαρούλα που κόβει απ' τον εαυτό της για να δώσει στον άλλον, δε θα έβγαινε με τίποτα αυτό το βιβλίο!
Χρόνια θα παιδευόταν να το τελειώσει και να το ολοκληρώσει, είμαι σίγουρη!
Ξέρει ο Θεός που δίνει και τι δίνει, τελικά!
Τίποτα τυχαίο σ' αυτή την ζωή!

Νομίζω πως όλη η βραδιά ήταν ένα ακόμα άλλο βιβλίο, συμπλήρωμα της Χαρούλας, γι' αυτό και θα ήθελα να έχει καταγραφεί.
Συμπληρώθηκαν και άλλα πολλά στοιχεία για την ιστορία του Βόλου, συν, πολλά που συμπλήρωναν την προσωπικότητα της Χαρούλας, του τότε και του τώρα που φυσικά, λείπουν απ' το βιβλίο της και δε θα μπορούσε ποτέ η ίδια να περιγράψει, λόγω χαραχτήρα.
Να την έχει ο Θεός, ΚΑΛΑ!
Να της δίνει ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ και ΕΜΠΝΕΥΣΗ, να μας δώσει κι άλλα βιβλία, πολλά!
Της αξίζουν πολλά βραβεία, όχι μόνο απ' την πόλη μας, αλλά απ' όλη την Ελλάδα και ναι, είμαι σίγουρη πως θα τα πάρει δίκαια και με το καθάριο σπαθί της!

ΑΞΙΑ!
Τίποτ' άλλο.
Δεν το λέω μόνο εγώ, το είπαν όλοι εκεί, όχι μόνο με λέξεις, αλλά και με το ζεστό χειροκρότημα και με το μέλι που έβλεπες και έσταζε όταν άκουγες το όνομα "Χαρούλα".
Αυτά γι' απόψε και για την ώρα αυτή, κάπως στα γρήγορα, ως συνήθως!