Πορτραίτο Λαμπρινής Τζούρκα (Παρασκευής Μαλούχου - Λάμπρου, Λάλιο κ.α. ψευδώνυμα)

Πορτραίτο Λαμπρινής Τζούρκα (Παρασκευής Μαλούχου - Λάμπρου, Λάλιο κ.α. ψευδώνυμα)

Αν και το σκεφτόμουνα καιρό, εδώ και λίγες μέρες, μετά το Φεστιβάλ του Περάματος, τόλμησα να ζητήσω μια "συνέντευξη" από την γνωστή μας Λαμπρινή.

Ξαφνιάστηκε νομίζω στην αρχή, αλλά μου απάντησε θετικά κι αυτό με τιμάει ιδιαίτερα.

Ως προσωπικότητα μου είχε κάνει εντύπωση προ πολλού. Την βρίσκω πολύ σημαντική, κι εκείνο που θαύμασα περισσότερο σ' εκείνη είναι οι χαμηλοί τόνοι που κρατάει για τον εαυτό της.Σπανίζουν τέτοιοι χαρακτήρες στην εποχή μας και έχει τόσα προσόντα! Όχι μόνο από μόρφωση και ταλέντα, αλλά η ψυχή της είναι ένας σταθερά, ανθισμένος Παράδεισος!

Χαρούμενη ή λυπημένη, θα την δεις εκεί στις ιντερνετικές επάλξεις, να δίνει νότες αισιοδοξίας και Τέχνης, ακούραστα.

Μπορεί και να την δεις να τρέχει χιλιόμετρα για να σε δει, αν καταλάβει πως έστω λίγο, την αγαπάς!

Μπορεί να σε φορτώσει και με δώρα και να μην ξέρεις που να κρυφτείς, γιατί απλά δεν ταιριάζουν οι στιγμές σας!

Έχω δει αρκετές φορές από κοντά αυτό το κορίτσι!

Σε όλες, μα όλες, νομίζω, την έχω απογοητεύσει, αλλά δε νομίζω να σας το πει.

Ντρέπομαι, μεν, αλλά το λέω. Αν την γνώριζα δέκα χρόνια νωρίτερα, ίσως να με πετύχαινε και στις καλές μου, αλλά... άργησε να 'ρθει!

Έχω δει την ιντερνετική "δουλειά" της, (όσο γίνεται), έχω δει και πόσο δίνεται στους άλλους, όπως έχω δει και πόσο δεδομένη την "έχουν δει", οι άλλοι!

Την έχω συμβουλέψει κατά καιρούς, να μην δίνεται πολύ, να μην σκορπίζεται, γιατί είναι υπερευαίσθητη και κάποτε θα φανεί. Έπαθα, έμαθα, συμβουλεύω.

Το κορίτσι αυτό, λοιπόν, που είναι ένα αλλιώτικο από τα άλλα, κατέχει όλα τα μοντέρνα της εποχής μας, αλλά διαθέτει ρίζες και αξίες παλιάς κοπής, δε γινόταν να μην την ξεχωρίσω ως προσωπικότητα και να μην της ζητήσω να μας μιλήσει δημόσια, λίγο περισσότερο για την ζωή της!

Της έγραψα λοιπόν, ένα ξημέρωμα ένα κατεβατό ερωτήσεων, μετά έμπλεξα, αλλά το κορίτσι "δούλεψε" για λογαριασμό μου και μου τα έστειλε όλα έτοιμα! Κι έκανε και διπλό κόπο! Μου τα συγκέντρωσε όλα μαζί, για να μη μου "κλέβει" χρόνο...

...Και περίμεναν κιόλας!

Πού να τολμήσω να της πω, πως είχα κι άλλες ερωτήσεις!

Μούγκα λοιπόν, κι ότι άλλο θέλω να μάθω, ξέρω που θα την βρω!

Αρκεί να συνεχίσει να είναι εκεί, γιατί κουράστηκε μια ζωή να με περιμένει!

Αυτή είναι η Λαμπρινή! Επί της ουσίας μού κάνει διπλό δώρο, με κάνει μάγκισσα στην δική μου την σελίδα!

Ένιωσα άσχημα. Σκεφτόμουνα να τα "παρουσιάσω" αλλιώς, μα δεν έχει νόημα, άσε που θ' αργούσα κι άλλο! Το αποτέλεσμα μετράει. Καλύτερα όλα μαζί, συγκεντρωμένα σε μία ανάρτηση, να μην είναι σκόρπια.

Επειδή είναι ήδη πολύ μεγάλη η ανάρτηση, πρέπει να συντομεύω.

Την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς, για ΟΛΑ!

Της ζητάω ΣΥΓΓΝΩΜΗ για ΠΟΛΛΑ!

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να της δίνει ΥΓΕΙΑ, ΧΑΡΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ και ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε ΟΛΑ τα βήματά της σ' αυτή την ζωή, γιατί το αξίζει!

Blog είναι εδώ, αυθόρμητα πράγματα, υπάρχουν και τα σχόλια, υπάρχει τόσος άδειος χώρος στο νετ, να είμαστε ΚΑΛΑ, να γράφουμε, κι όσο γίνεται, να είμαστε ειλικρινείς.

Να δώσω βάση που θα την βρείτε: Περίπτερο στο Ίντερνετ.

Πάμε να μάθουμε, να δούμε, ν'ακούσουμε και να περιηγηθούμε απαλά, τόσο στην ζωή της, όσο και στην ψυχή της...

***

Στην ουσία θέλω να μας μιλήσεις για σένα, για την ζωή σου, για τις σπουδές σου, για τα όνειρά σου, τα γενικά και τα συγκεκριμένα.

Με λένε Λαμπρινή Τζούρκα, είμαι μουσικός.  Μόλις συστήνομαι με αυτήν μου την ιδιότητα, αμέσως, οι άνθρωποι κουμπώνονται, λες κι είμαι κάτι ξεχωριστό.  Όμως, δεν είμαι

μουσικά όργανα

Γεννήθηκα στον Πειραιά και μεγάλωσα στο Πέραμα (συνοικία του Πειραιά).  Τελείωσα το Λύκειο, και μετά έδωσα για το Πανεπιστήμιο, δύο φορές, αλλά δεν πέτυχα.  Ήθελα να γίνω φυσικός.  Δεν έγινα.

θεωρία της σχετικότητας

Ακολούθησα την συμβουλή ενός ανθρώπου που με βοήθησε πολύ.  Του μαέστρου της χορωδία μας.  "Γιατί δεν γίνεσαι μουσικός;" μού είπε κάπου στα 16 μου, και αυτό ήτανε. Όταν δεν πέρασα στο Πανεπιστήμιο... έγινα μουσικός.

Συνέχισα τις σπουδές μου στο Ωδείο, και στα 24 μου πήρα το πτυχίο της Αρμονίας.  Τότε, με αυτό το πτυχίο μπορούσες να μπεις στο δημόσιο.  Αφού έδωσα  δύο εξετάσεις, επιτυχημένες και οι δυο, (πριν την εποχή του ΑΣΕΠ) έγινα καθηγήτρια μουσικής στο Δημοτικό Σχολείο.  Έγινα Εκπαιδευτικός Μουσικής όπως είναι το επίσημο όνομα του επαγγέλματός μου.

Τα όνειρά μου, θα έλεγα, δεν πραγματοποιήθηκαν.  Ό,τι έγινα το ωφείλω... στην "ζωή. "  Αυτό που λέμε: "Τίποτε δεν είναι τυχαίο." Εξηγούμαι... 

όνειρα

Ήθελα να γίνω φυσικός, έγινα μουσικός.  Ένα απείρως καλύτερο επάγγελμα για μένα. 

 Ήθελα να περάσω στο Πανεπιστήμιο, δεν πέρασα.  Πέρασα το 2013 και ακόμα σπουδάζω. Ποτέ μου δεν ήθελα να γίνω συγγραφέας, και να τώρα που το σκέφτομαι, και άλλα τέτοια παραδείγματα

.

ΕΚΠΑ, Φιλοσοφική Σχολή

Τώρα, εδώ που είμαι, έχω στόχους πια, κι όχι όνειρα.  Στοχεύω λοιπόν να ζήσω με αξιοπρέπεια και ό,τι κάνω νά 'ναι κάτι καλό... 

Ξέρω ότι είσαι δασκάλα μουσικής και σπουδάζεις πάλι, για να γίνεις, τι;

Σπουδάζω γιατί έτυχε. Έδωσα Πανελλήνιες επειδή μία φίλη έδινε επίσης, και με ώθησε στο να δώσω κι εγώ μαζύ της.   Πέρασα και πραγματοποίησα ένα όνειρο ζωής (πάντα ήθελα να μπω στο Πανεπιστήμιο). Και επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, δεν ξέρω που ακριβώς θα με βοηθήσει αυτό που κάνω τώρα. 

Φοιτήτρια... εδώ!!! Με το αντίστοιχο μπλογκ: 

http://foithtriaedw.blogspot. gr/

Είμαι στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών.  Πέρασα το 2013 και τώρα βρίσκομαι στο 4ο έτος. 

  Με λίγα λόγια ζω αυτό που έχω τώρα στα χέρια μου... 

Είναι εύκολο να είσαι δασκάλα μουσικής; Διδάσκεται εύκολα ένα τραγούδι;

Για μένα. είναι εύκολο να είσαι δασκάλα μουσικής.  Γιατί είχα έναν πολύ καλό μαέστρο, στην χορωδία όπου ήμουνα, και μού είχε διδάξει τα πάντα.  

Παιδική Χορωδία Θηλέων Αγίου Ευθυμίου Κερατσινίου

Μαέστρος ο Δημήτριος Κανάρης

Έτος ιδρύσεως 1982

(εγώ είμαι πέμπτη από πάνω αριστερά... ) 

Αυτό ακούγεται ίσως υπερβολικό, αλλά ισχύει.  Αν έχεις καλό δάσκαλο, μπορείς να κάνεις θαύματα. 

Ένα τραγούδι διδάσκεται εύκολα.  Συνήθως, το τραγουδάω στα παιδιά και σιγά - σιγά το μαθαίνουνε.  Γενικώς, δεν νομίζω να υπάρχει κάτι που δεν μπορούν να το μάθουν τα παιδιά μας... 

Διδασκαλία τραγουδιού... 

Υπάρχει τραγούδι που ήταν δύσκολο και το αφήσατε;

Δεν υπάρχει δύσκολο τραγούδι για τα παιδιά.  Στην χορωδία όπου ήμουνα, είδα με τα ίδια μου τα μάτια ότι όσο ΔΥΣΚΟΛΟ κι αν είναι ένα τραγούδι, τα παιδιά μπορούν να το μάθουν.

Κι έτσι είναι... 

Διδασκαλία τραγουδιού

Ο δάσκαλος της μουσικής έχει συγκεκριμένη ύλη;

Βεβαίως, υπάρχει συγκεκριμένη ύλη από το Υπουργείο.  Από εκεί και πέρα, από ότι έχω διαπιστώσει το μάθημα γίνεται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του δασκάλου.  Για παράδειγμα, άλλοι επιμένουν πολύ στην θεωρία, άλλοι στην πράξη.

θεωρία

πράξη... 

Διδάσκει και νότες;

Διδάσκει και μουσικό όργανο;

Ή μόνο τραγούδι;

Ο δάσκαλος μουσικής διδάσκει και νότες, αλλά όχι μόνον αυτές.  Στα βιβλία της μουσικής, αυτήν την στιγμή, υπάρχουν κάποια κεφάλαια για τις νότες, για να τις μάθει το παιδί με έναν όμορφο τρόπο, με παιγνίδι και χαρά.

Διδασκαλία μουσικής στην Αρχαιότητα

Ο δάσκαλός μουσικής δεν διδάσκει μουσικό όργανο.  Θεωρητικώς δεν γίνεται, γιατί είναι πολλά τα παιδιά και το μάθημα είναι μόνον μία ώρα την εβδομάδα.  Πρακτικώς, να πω ότι γίνεται.  Θα πω για μένα, γιατί ο κάθε μουσικός έχει την δική του προσωπικότητα, στην διδασκαλία.  

Διδάσκω, λοιπόν, φλογέρα στην Στ' τάξη του Δημοτικού σχολείου, με επιτυχία. Δηλαδή, τα παιδιά μαθαίνουν ένα τραγούδι όλον τον χρόνο, και το παρουσιάζουν συνήθως στους γονείς τους.  

παιδί και φλογέρα

Είναι γεγονός ότι στην αρχή, αυτό το θεωρούσα αδύνατον. Να όμως που γίνεται!!! 

Ένας δάσκαλος μουσικής δεν διδάσκει μόνον τραγούδι.  Διδάσκει τα πάντα, όλα όσα έχουν σχέση με τους ήχους και την μουσική.  Σε αυτό βοηθούν και τα βιβλία, μιας που υπάρχουν κεφάλαια με παιδικά παιγνίδια με μουσική (δεν περνάς κυρα - Μαρία), κεφάλαια με χορό, και με μουσικές ταινίες (φαντασία του Ντίσνεϋ) κλπ. 

Ζουζούνια - Δεν περνάς κυρά Μαρία (Official)

***

Προσωπικά, προσέχω να μην γίνεται ανιαρό το μάθημα.  Έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να τραγουδήσουμε ένα τραγούδι, χωρίς να το επενδύσουμε με κίνηση, χορό κι ό,τι άλλο χρειάζεται για να "ζωντανέψει".

Έχεις χρόνια σ’ αυτή την δουλειά;

Σταθερή έδρα το Πέραμα ή περιπλανήθηκες και σε νησιά;

Πώς περνούν τα χρόνια!  Ναι, έχω χρόνια σε αυτήν την δουλειά.  Του χρόνου, πρώτα ο Θεός, θα κλείσω τα είκοσι! ... 

20 χρόνια

Σταθερή έδρα τα περισσότερα χρόνια είναι το Πέραμα.  Δεν άργησα να πάρω, εδώ, στην πόλη όπου ζω, οργανική θέση (όπως λέγεται).  Να πω όμως, ότι στην αρχή πήγα στην πανέμορφη Κω, για δύο χρόνια.  Κατόπιν στους Αγίους  Αναργύρους (Αττική) για έναν χρόνο και για δύο χρόνια ήμουνα στο Κερατσίνι.  

Κως

Ήταν η μουσική διαδρομή μου στα σχολεία της Ελλάδος. 

Είμαι σίγουρη ότι λατρεύεις τα παιδάκια!Δένεσαι μαζί τους, λυπάσαι όταν τα αποχωρίζεσαι, όταν αυτά πάνε Γυμνάσιο;

Θα έλεγα ότι αγαπώ τα παιδιά, αλλά είμαι αυστηρή κι αυτή η αγάπη θέλει κόπο να ανακαλυφθεί από αυτά... 

αγάπη για την μουσική

Δεν υπάρχει περιθώριο για να δεθώ μαζύ τους... Το  μάθημα είναι μονόωρο , κάνουμε δηλαδή, μία φορά την εβδομάδα, δεν υπάρχουν ευκαιρίες για προσωπικές συζητήσεις κι έτσι δεν τα γνωρίζω τα παιδιά.  Μόνον η μουσική μάς ενώνει, και το δέσιμο αυτό είναι της καρδιάς.

της καρδιάς

Υπάρχουνε, βεβαίως, παιδάκια που συμπαθώ ιδιαιτέρως, αλλά, δεν το δείχνω για να μην στενοχωριούνται τα άλλα... 

Μετά από τόσα χρόνια, δεν λυπάμαι στους αποχαιρετισμούς της Στ' τάξης, γιατί έχω δει αρκετούς.  Λυπάμαι, μόνον, για το μέλλον τους, μιας που στην εποχή που ζούμε, δεν θα είναι και ρόδινο.. Δυστυχώς... 

Αποχαιρετισμός Στ' τάξης η σχετική ανάρτηση 

http://dhmotikomousikh. blogspot.gr/2014/05/15-anna- yustingarcia.html

και ένα από τα τραγούδια: 

Αποχαιρετισμός σχολείου 3, στ΄ τάξη, παιδικό τραγούδι, 2012

Έχεις επαφές προσωπικές με κάποια παιδιά που μεγάλωσαν ή κάτι άλλο τρυφερό να μας πεις;

Προσωπικές επαφές δεν έχω με τα παιδιά.  Τα βλέπω όμως, γιατί ζούμε στην ίδια πόλη. Παιδιά, των οποίων γνωρίζω τους γονείς, τα βλέπω πιο συχνά, λόγω γνωριμίας.  Μού αρέσει πολύ να τα βλέπω να μεγαλώνουν, να γίνονται μικροί κύριοι και δεσποινίδες.  

νέοι

Κάτι τρυφερό... Υπάρχουν αρκετά.  Θα μείνω σε κάτι τελευταίο, όταν με πλησίασε στο Σούπερ Μάρκετ ένας παληός μαθητής  μου, (τον είχα μόνον για μία χρονιά, ίσα που τον γνώρισα) και μέσα σε ένα δευτερόλεπτο μού είπε απνευστί την ιστορία της ζωής του, μετά το Δημοτικό Σχολείο.

στο Σούπερ Μάρκετ

Έμεινα κατάπληκτη!!! 

Ήταν παιδικό όνειρό σου αυτό το επάγγελμα;

Δεν το είχα ονειρευτεί.  Αν και από την Τρίτη Δημοτικού μάθαινα μουσική, όπως είπα παραπάνω, μία κουβέντα με έκανε να στραφώ σε αυτό το επάγγελμα... 

καθηγήτρια μουσικής

Σ’ άρεσε να τραγουδάς ή να παίζεις κάποιο μουσικό όργανο;

Ποια όργανα ξέρεις;

Μού άρεσε το τραγούδι κι η μουσική, αλλά, δεν άνοιγα το ραδιόφωνο για να τραγουδήσω με τον τραγουδιστή, όχι δεν ήμουν τέτοιο παιδί. Τραγουδούσα όπως όλα τα παιδιά.  Στην γειτονειά μου,  στο σχολείο, στην χορωδία όπου ήμουν μέλος από την Τρίτη Δημοτικού.  

ραδιόφωνο και μουσική

Τρίτη Δημοτικού, στην πόλη μου, πήγα να μάθω αρμόνιο.  Από εκεί ξεκίνησαν όλα.  Ξέρω αρκετά όργανα, πράγμα που δεν είναι περίεργο, γιατί το ένα συνδέεται με το άλλο.  Γνωρίζω λοιπόν, αρμόνιο, πιάνο, φλογέρα, ακκορντεόν και σαξόφωνο.  Το καλύτερο μου, βεβαίως, είναι το πιάνο, κι ήμουν τυχερή γιατί είχα μία πολύ καλή δασκάλα... 

το πιάνο

Έχεις πολύ καλή φωνή και το ξέρεις. Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;  

Δεν σκέφτηκα ποτέ να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι.  Τα παιδιά στο σχολείο το έχουν σκεφθεί και μού το έχουν πει:  "Κυρία, γιατί δεν γίνατε τραγουδίστρια;" και κάποιοι άνθρωποι που με αγαπούν.

τραγουδίστρια

Μέσα απ’ τις αναρτήσεις σου στο νετ, φαίνεται πόσο πολύ αγαπάς την Τέχνη.Είδα ότι ζωγραφίζεις καλά, πες μας τι άλλο χόμπυ – ταλέντο έχεις.

Είμαι πολύ τυχερή, γιατί, μικρή, έκανα πολλά πράγματα που με ευχαριστούσαν.  Να προσθέσω λοιπόν, ότι έκανα και αθλητισμό παίζοντας σε ομάδες βόλλεϋ και πινγκ - πονγκ. 

βόλλεϋ

 Όλα αυτά γέμισαν τα παιδικά μου χρόνια και πλούτισαν την ζωή μου.

Γράφεις, ποιείς, δείχνεις ανέμελη και αδιάφορη για τον εαυτό σου, διαφημίζοντας κυρίως τους άλλους, πόσο πίσω στο μυαλό σου είναι μια έκδοση δικής σου ποιητικής συλλογής, ενός παραμυθιού ή ενός μυθιστορήματος;

Μάλιστα, σκέφτομαι, τελευταίως κάτι τέτοιο.  Ίσως γιατί διαπίστωσα ότι δεν είναι δύσκολο να εκδόσεις κάτι.  Άλλο αν είναι συγγραφέας ή όχι.  

συγγραφέας

Σκέφτομαι, λοιπόν, να τυπώσω (είτε σε βιβλίο είτε σε φωτοτυπίες) αυτά που έχω γράψει εδώ, στο ίντερνετ, μέσω τους φέις και των μπλογκ μου.  Θα με ικανοποιούσε αυτό, χωρίς να θεωρηθώ... συγγραφέας ή ποιήτρια, για να αφήσω κάτι στα ανήψια μου ή σε όποιον θα ήθελε κάτι από αυτά που έχω γράψει...

Το νετ φέρνει κοντά άσημους και διάσημους. Γνωρίζεις πια, πολύ κόσμο και το ξέρω. Η ερώτηση είναι: Υπάρχουν διάσημοι που γνωρίζοντάς τους από κοντά, είτε απ’ την καθημερινή έκθεσή τους στο νετ, σε απογοήτευσαν ως προσωπικότητες;

Δεν έχω γνωρίσει πολλούς διάσημους, εδώ στο ίντερνετ.  Γνώρισα μερικούς συγγραφείς, αλλά κάποιοι δεν με ενθουσίασαν γιατί είχαν πολλές ασχολίες, και αυτό δεν τους έκανε κοινωνικούς.  Μού αρέσουν οι κοινωνικοί άνθρωποι... 

αστέρια - διάσημοι! 

Τέλος, να πω ότι δεν ταιριάζεις και με όλους... 

Διαθέτεις πολύ χρόνο στο νετ, περισσότερο για να στηρίξεις άλλους. Απορία: Έχει εκτιμηθεί αυτό; Κι αν ναι, πες μας περιπτώσεις που σε συγκίνησαν.

Αν έχεις και περιπτώσεις που σε πίκραναν, κι απ’ αυτές θα ήθελα να μας πεις: 

Δεν έχει εκτιμηθεί αυτός ο χρόνος, αλλά έχω αποφασίσει να μην με πειράζει αυτό το γεγονός.  Δεν "στηρίζω" τους άλλους για να με ευχαριστήσουν.  Κοινοποιώ τις δουλειές τους ως φέις - φίλη, ή ως μπλογκο- φίλη... Απλά.

Δεν μπορώ, τώρα, να θυμηθώ περιπτώσεις που με συγκίνησαν.  Μπορώ να πω ότι χαίρομαι όταν λένε ένα "ευχαριστώ" γι' αυτό που κάνω.

Ευχαριστώ!!!

που είστε... φίλοι!

Δεν υπάρχουν περιπτώσεις που με πίκραναν, μια που είπα παραπάνω ότι "στηρίζω" φίλους, απλώς αυτό! 

Καρδιάς φίλους μέσω του νετ, απόκτησες; (Εννοώ στενή επαφή, ειλικρινή, φιλική, τόσο ώστε να ξέρει ο ένας τα βαθύτερα του άλλου.)

Είμαι τυχερή, γιατί ανάμεσα σε τόσους φίλους, από το ίντερνετ, που συνάντησα, γίναμε με μερικούς και εκτός νετ φίλοι, και χαίρομαι γι' αυτό.  Οι συνθήκες της ζωής, ίσως, δεν μάς αφήνουν νάμαστε, με ΟΛΟΥΣ, "καρδιάς" φίλοι, αλλά τους θεωρώ φίλους, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, για μένα.

φέϊς - φίλοι... και απλά φίλοι...

Αν ζυγίσεις το νετ, η ζυγαριά θα έγερνε στο ναι ή στο όχι;

Κερδισμένη ή χαμένη;

Χαρούμενη ή πικραμένη;

Αν ζύγιζα το νετ η ζυγαριά θα έγερνε στο ναι.  

ΝΑΙ

Την απασχόλησή μου με το ίντερνετ την ξεκίνησα με την δημιουργία ενός μπλογκ, με σκοπό να προβάλω την δουλειά μου ως μουσικος, και την συνεχίζω μέσω φέις και μπλογκ.

  Είμαι κερδισμένη γιατί κάνω δημιουργική δουλειά στο ίντερνετ, γιατί έχω γνωρίσει πολύ κόσμο, και γιατί περνάω ευχάριστα την ώρα μου.

Είμαι πικραμένη, γιατί όπως απογοητεύεσαι από τους ανθρώπους εκτός ίντερνετ, έτσι απογοητεύεσαι και εντός, κι εγώ είμαι αισθηματίας και απογοητεύομαι εύκολα.  

πικραμένη

Εν τούτοις, μέχρις ώρας, το συνεχίζω κι ελπίζω να το συνεχίσω, παρά τα εμπόδια... 

Στα παιδάκια που τραγουδάτε μαζί κι έχετε μια τόσο ζεστή επαφή, θα τα έσπρωχνες ή θα τα καθυστερούσες να μπουν στο νετ;

Δεν θα τα ωθούσα στο ίντερνετ.  Οι φόβοι μου είναι μεγαλύτεροι απ' το καλό που θα κέρδιζαν, σε αυτήν την ηλικία.  

σερφάρισμα στο ίντερνετ... 

Το θέμα είναι ότι δεν θα με ακούσουν γιατί ΖΟΥΝΕ με το ίντερνετ... Δυστυχώς... 

Να ρωτήσω πώς τα προλαβαίνεις όλα;

Και δουλειά και σπουδές και χόμπυ και ταξίδια και εκδηλώσεις και νετ και πόσα άλλα;

Τα προλαβαίνω, γιατί δεν είναι "όλα".  

Δεν έχω οικογενειακές υποχρεώσεις, η εργασία μου είναι πρωϊνή, οπότε ο χρόνος μου είναι αρκετός γι' αυτά με τα οποία ασχολούμαι τώρα.  

οικογενειακές υποχρεώσεις

Κύρια ερώτηση: Αγαπάς τα μπλογκς ή το Φεις και γιατί;

Σπουδαία αυτή η ερώτηση. 

 Τόχω σκεφθεί αρκετές φορές.  Όπως εξήγησα, παραπάνω, ξεκίνησα με το μπλογκ.  Μπορώ να πω ότι είναι η πρώτη μου αγάπη.  Μία αγάπη που δεν με πλήγωσε.  Τα φέις που ήρθανε μετά, με πλήγωσαν, ναι.  Αλλά, στο φέις υπάρχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα, αυτό της προσωπικής επαφής, και αυτό μού αρέσει περισσότερο.

φέις; ή μπλογκ;... 

Σαν συμπέρασμα και με λίγα λόγια, το φέις είναι πρώτο και μετά έπονται τα μπλογκς...

 Τέλος να προσθέσω κάτι κι εγώ, 

Ευχαριστώ πολύ την Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου γι' αυτήν την συνέντευξη.  Της εύχομαι τα καλύτερα

Σε ευχαριστώ! 

Το γνωρίζω ότι είναι κουραστικό να διαβάζει κανείς τόσα πολλά πράγματα, αλλά ελπίζω μέσω των εικόνων... να μην σάς κούρασα πολύ... 

ευχαριστώ πολύ

Ευχαριστώ πολύ 

Λαμπρινή Τζούρκα...

***
Υγ. 25 Αυγούστου 2019, ξημερώματα, ημέρα Κυριακή.

Από τότε... η Λαμπρινή, "καλπάζει". Πριν λίγες μέρες της ζήτησα βιογραφικό και πριν λίγο, μου έκανε την έκπληξη!
Την ευχαριστώ!
Το θεώρησα το καλύτερο "δώρο"!
Αξίζει να μάθετε περισσότερο για εκείνη και για τα ήδη τρία εκδοθέντα βιβλία της, ΕΚΕΙ!