Από τη βρεφική μας ηλικία η αγκαλιά είναι ένας βασικός τρόπος μέσω του οποίου αισθανόμαστε ασφαλείς και νιώθουμε τρυφερότητα. Επίσης, συμβάλλει στην ψυχοκινητική εξέλιξη, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια ανάπτυξης των παιδιών, επηρεάζοντας την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Έρευνες δείχνουν ότι τα μωρά που δέχτηκαν πολλές αγκαλιές γίνονται ενήλικες με λιγότερο άγχος. Επιπρόσθετα από τη στιγμή της γέννησης λαμβάνουμε την αγάπη των γονιών μας σε μεγάλο ποσοστό μέσω του αγγίγματος. Νιώθοντας ότι μας αγγίζουν, θεωρούμε ότι αξίζουμε την αγάπη τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο προάγεται η αυτοεκτίμησή μας και μαθαίνουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Η αγκαλιά, λοιπόν, είναι μια πολύ γλυκιά κίνηση. Αυτή η εγγύτητα και αυτό το πλησίασμα με τον άλλον βοηθούν στο να αρχίσει μεταξύ των εναγκαλισθέντων μια διαφορετική επικοινωνία. Προάγει το συναισθηματικό δέσιμο και βέβαια ξυπνά αισθήματα τρυφερότητας, στοργής και ζεστασιάς. . Έτσι δημιουργείται και μια αίσθηση ασφάλειας κι εμπιστοσύνης και ανοίγεται ένα άνετο πεδίο επικοινωνίας. Είναι μια αμφίδρομη διαδικασία, καθώς αυτός που αγκαλιάζεται κι αυτός που αγκαλιάζει δεν μπορούν να διακριθούν.Πρακτικά μας μαθαίνει τόσο να δίνουμε όσο και να παίρνουμε κι είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της διπλής κατεύθυνσης των συναισθημάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι με την αγκαλιά μπορούν να εκφραστούν πληθώρα συναισθημάτων, όπως στοργή, τρυφερότητα, αγάπη, συμπόνια, χαρά, αλλά και πόνος, λύπη, αποχωρισμός.
Η αγκαλιά μπορεί να υπάρξει ως αποτέλεσμα μιας καλής σχέσης, αλλά από την άλλη βοηθάει και στη διατήρηση μιας αρμονικής σχέσης .Στις συντροφικές σχέσεις μάλιστα έρευνες καταδεικνύουν ότι ενισχύεται η σεξουαλική επιθυμία. Και μετά το τέλος της σεξουαλικής πράξης όμως, τα φιλιά κι οι αγκαλιές επιτείνουν το αίσθημα ικανοποίησης από τη σεξουαλική εμπειρία και φέρνουν τους συντρόφους πιο κοντά.
Με την αγκαλιά εκκρίνεται μια ορμόνη, η ωκυτοκίνη (ή οξυτοκίνη). Η ορμόνη αυτή είναι γνωστή και ως « ορμόνη της αγάπης» και είναι υπεύθυνη για το αίσθημα ευφορίας, ευεξίας και θετικής ενέργειας. Συντελεί συνεπώς στο να αισθανόμαστε καλύτερα και μειώνει την αίσθηση μοναξιάς και τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο φόβος, ο θυμός ή η στεναχώρια. Εκτός αυτού, εκκρίνονται καλύτερα και οι νευροδιαβιβαστές σεροτονίνη και ντοπαμίνη, που είναι υπεύθυνοι για την μετάδοση πληροφοριών άγχους και ευφορίας στον εγκέφαλο και ρυθμιστές των συναισθημάτων. Παράλληλα μειώνεται η έκκριση της κορτιζόλης, ορμόνης που σχετίζεται με το στρες. Με την αγκαλιά το σώμα χαλαρώνει, μειώνεται το αίσθημα άγχους και αισθανόμαστε πιο ήρεμοι, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του ύπνου μας.
Καθώς ο οργανισμός ηρεμεί, οι παλμοί μας πέφτουν κι η καρδιά λειτουργεί καλύτερα.Η μείωση του άγχους επίσης συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Με την αγκαλιά μειώνεται κι η αρτηριακή πιέση, καθώς με το αίσθημα της αφής ενεργοποιούνται τα κύτταρα της πίεσης, τα οποία στέλνουν μήνυμα χαλάρωσης στον εγκέφαλο.
Παράλληλα χαλαρώνουν κι οι μύες, αυξάνεται η κυκλοφορία του αίματος στους μαλακούς ιστούς και μαζί με την παραγωγή της ωκυτοκίνης απαλύνεται ο σωματικός πόνος. Επίσης, με την ήπια πίεση στο στέρνο μας και το συναισθηματικό φορτίο που αυτή δημιουργεί, ενεργοποιείται ο θυμοειδής αδένας του εγκεφάλου, ο οποίος ρυθμίζει και εξισορροπεί την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων, υπεύθυνων για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Έτσι ενισχύεται το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Πέρα όμως από τη βιολογική διάσταση αυτών των γεγονότων, υπάρχει κι η ψυχολογική. Έχει αποδειχθεί ότι οι υγιείς και στενές συναισθηματικές σχέσεις συντελούν στην καλή ψυχολογία κι αυτή με τη σειρά της επηρεάζει θετικά τη σωματική υγεία. Επιπλέον όταν έχουμε καλές σχέσεις με τους κοντινούς μας ανθρώπους είναι έντονο το αίσθημα ζεστασιάς και κοινωνικής υποστήριξης, κάτι που συντελεί στην έκφραση συμπτωμάτων μικρότερης έντασης.
Ως ενήλικες πολλές φορές διστάζουμε με τη σωματική επαφή. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε τη σημασία της τόσο για εμάς όσο και για τους ανθρώπους γύρω μας. Όπως είχε πει και η αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir «Χρειαζόμαστε τέσσερις αγκαλιές τη μέρα για να επιβιώσουμε, οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και δώδεκα αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε».
Μάρθα Κουτσογιαννούλη,
Κοινωνική Λειτουργός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου