Η καληνύχτα μου, με Λουντέμη απόψε.
Πρόσεξε μόνο ένα πράγμα.
Πρόσεξε πώς θα πεις το ''δε σ'αγαπώ'' αν δεν μ'αγαπάς.
Τίποτα άλλο δε σε παρακαλώ. Πρόσεξε μόνο αυτό.
Γιατί απ'το ''όχι'' σου κρέμεται ένα όνειρο. Και θα κοπεί.
Κι ο ιππότης με τ'άλογο θα γίνει συντρίμμια.
Πρόσεξε πώς θα πεις το ''δε σ'αγαπώ'' αν δεν μ'αγαπάς.
Τίποτα άλλο δε σε παρακαλώ. Πρόσεξε μόνο αυτό.
Γιατί απ'το ''όχι'' σου κρέμεται ένα όνειρο. Και θα κοπεί.
Κι ο ιππότης με τ'άλογο θα γίνει συντρίμμια.
~Μενέλαος Λουντέμης~
Marc Chagall, Traum der Liebenden
Ας μείνω εδώ, στην ποίηση, να πω αυτό που θέλω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΛουντέμη δεν διάβασα... πολύ Βερν ναι... ΟΛΟΙ διαβάζανε Λουντεμη, τότε, εμένα δεν με άγγιξε αυτό το "όλοι"... (Άλλα ήθελα να γράψω... πάλι λαλώ... για λίγο όμως... )
Όμορφη η ποίηση.... κι ας γίνει κομμάτια... ο ιππότης...
(ΚΑΙ αυτό που ήθελα να πω:... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για το "ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΣ... " ή "Αξίζει να πας!"= έτσι τόχεις γράψει... για την ακρίβεια...
τι να πω...;
Ευχαριστώ! <3 =καρδούλα
Καλημέρα, Λαμπρινή!Εγώ δεν διάβαζα, γενικώς. Μόνο έγραφα. Φαινόμενο. Το ένα παιδί μετράει τ' άστρα το διάβασα μετά 40 και! Τώρα όμως, έχω όλη την σειρά των βιβλίων του. Τώρα που το λες, θυμήθηκα ένα χοντρό βιβλίο του Βέρν, που το χάρισα στην Πέμπτη Δημοτικού στην Βιβλιοθήκη, γιατί ήμουνα Βιβλιοθηκάριος Πέμπτης- Έκτης και ήθελα να την γεμίσω! Μάλωνε ο αδελφός μου που τα είχε αγοράσει και αυτό και άλλα, με πολλές στερήσεις! Μυαλό, πάντως! Ε; Και με το ταμείο της τάξης, πάλι έτσι έκανα! ¨οτι χαρτζηλίκι μού έδινε η μάνα, το έβαζα εκεί, ακόμα και σε ονόματα άλλων παιδιών, που τα έτρωγαν στο περίπτερο. Αρκεί η ταμίας να ήταν εντάξει! Τί μού θύμισες πρωί - πρωί! Να πως ξυπνάει η κοιμισμένη μνήμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί να πεις; Προσπαθώ να το κάνω όμορφο και χρηστικό, μπας και παλουκοθώ σε μια γωνιά, γιατί όλο παράπονα ακούω, ότι είμαι χάος, δεν βρίσκουν άκρη με μένα. Α, να δούμε! Θα προλάβω ή θα έχω τάσεις φυγής, πάλι! Τους μπερδεύω και με τις αλλαγές τίτλων, λέει! Ρε, τί πάθαμε! Θα δούμε!
Τί ευχαριστείς; Με δουλεύεις; Εσύ μού κάνεις μνημόσυνα διαρκείας! Φάτσα κάρτα, όλα τα μπλογκ, λες κι είμαι Σταρ!
Φιλιά και μ' έπιασε λογοδιάρροια!Καληνύχτα, Καλημέρα, διάλεξε!
΄Συμπληρώθηκε η ετικέτα στιγμές, λόγω ανάμνησης στο σχόλιο. Για μένα, δηλαδή, όταν κάποτε με ψάχνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλέ, τι καλό παιδί ήσουνα;... άνθρωπος, που δεν κρατάει τίποτε για το εαυτό του... ΜΠΡΑΒΟ, Δεσ τάπα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό ( Και γι' αυτό) σε αγαπάω... )...
Όσο για τους άλλους... δεν είναι πάντα εύκολο να ΜΆΣ καταλάβουν...Π.χ. εγώ : πολύ- πολύ ενθουσιώδης... και όταν βλέπω "κρύους" ανθρώπους τρελλαίνομαι... (δηλαδή, μού φαίνεται περίεργο)
Όμως... ΕΤΣΙ είναι ο χαρακτήρας τους... κι έτσι ο δικός μου... Όταν λέω π.χ. "σ' αγαπώ" εκατό φορές... το εννοώ... και ας είναι ΥΠΕΡΟΒΟΛΗ.... (κι ας φαίνεται υπερβολικό... )
φιλιά!!!
...Ήμουνα. Με σκλήρυνε η ζωή, άλλαξα. Έγινα στρίγλα, πάει τ' αρνάκι! Α! να φέρω και τ' αρνάκι μου, κάποια στιγμή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜού ξυπνάς τον καμένο εγκέφαλο, Λαμπρινή! Σ'ευχαριστώ!
Να παραμείνεις όπως είσαι, κορίτσι, αρκεί να μην έχεις πληγές που δεν βλέπουμε εμείς και φθείρεσαι, γιατί κι εμείς σ' αγαπάμε και σε θαυμάζουμε, βαθιά μέσα μας. Το απέξω μας... θα το στρώσουμε κι αυτό, αν προλάβουμε!
Φιλάκια της και Καλή υπόλοιπη μέρα της!