Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

"Ιδεολογικά ύποπτη" - Ελένη Γκίκα

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου για το βιβλίο της Ελένης Γκίκα "Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης".
http://fractalart.gr/ideologika-ypopti-gika/


Η Ελένη Γκίκα, δημοσιογράφος και βιβλιοκριτικός, το 1984 εμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας με την ποιητική συλλογή Σηματοδότες (εκδ. Ζερβός) και συνέχισε την ποιητική της διαδρομή το 1988 με το βιβλίο Δρασκελιές (εκδ. Θεωρία) του Θύμιου Παπανικολάου. Αυτή η επισήμανση έχει ειδική σημασία διότι στ...
fractalart.gr
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

***


Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

***
"Εξαιρετικά διηγήματα από την εξαίρετη πεζογράφο" - Γράφει ο Μπάμπης Δερμιτζάκης για το βιβλίο της Ελένης Γκίκα "Ιδεολογικά ύποπτη".
https://hdermi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_12.html
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

***
Συνέντευξη της Ελένης Γκίκα στον Πιερή Παναγή - Φιλελεύθερος Κύπρου
http://www.philenews.com/…/eleni-gkika-mesa-apo-tis-istorie…

«Ακόμα κι όταν γράφουμε για τους άλλους, με δανεικές ιστορίες, πάλι με ό,τι δικό μας γράφουμε. Το αίνιγμα της ζωής μας λύνουμε διαρκώς και διαρκώς. Και επειδή…
philenews.com
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

***
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

***
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
Σχόλια
Ελένη Γκίκα ✔ Προδημοσίευση – Ελένη Γκίκα «Ιδεολογικά ύποπτη», εκδ. Καλέντης
Οπισθόφυλλο:
Μια Ρόζα που είναι κάκτος και ονειρεύεται ιβίσκους, νεραγκούλες και καμέλια ιαπωνική, αυτοκρατορική,

μια Ζέλντα που εξακολουθεί να αγαπά ακόμα κι όταν ο εαυτός της χαθεί,

μια Λόλα, «έξω ψυγείο, μάρμαρο, πάγος» και μέσα «σκαντζόχοιρος που αιμορραγεί»,

μια γυναίκα που έγινε αυτί,

μια Μύρνα που αδίκως την ψάχνουν,

μια Χανελόρε που γίνεται άλλη, αναλόγως του πώς τη βλέπει κανείς,

η νεραϊδούλα των flower fairies η αυτοκαταστροφική,

μία εργασιομανής και μία εμμονική,

μία σύζυγος-Πηνελόπη πιστή,

μια έγκλειστη ευτυχής,

μία άλλη που επιστρέφει,

μια που φοβάται και μια που τραυλίζει και μένει εκεί,

ο έρωτας και ο θάνατος, ο χρόνος ίσως, αλλά οπωσδήποτε η ζωή, η καθημερινότητα σαν θαύμα, θητεία και σαν ποινή,

μέσα από παράλληλους μονολόγους και υστερόγραφα, ιστορίες άλλοτε θρίλερ και άλλοτε κομεντί,

στο σύνολό τους ένας κύκλος με αμφισβητούμενο τέλος και αμφισβητούμενη αρχή.

Είκοσι τρεις ιστορίες για τη γέννηση, τη μοναξιά, τον έρωτα και τον θάνατο, για το πρόσωπο και το προσωπείο, με όλους τους αφηγηματικούς τρόπους, σαν παραμύθι, θεατρικός μονόλογος, εγκιβωτισμένη ιστορία, κινηματογραφική σκηνή: το κατακερματισμένο μυθιστόρημα μιας ιδεολογικά ύποπτης ζωής.

Επειδή το αίνιγμα του άλλου σχεδόν πάντοτε είμαστε εμείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου