Χωρισμός: Με παράτησε το αγόρι που αγαπούσα, τι να κάνω; πηγή
24 Μαρτίου 2017
Mίνα, μικρή αναγνώστριά μας ρωτά
Γεια σας βρίσκομαι στην εφηβική ηλικία και έχω χρόνια απωθυμένο ένα αγόρι με το οποίο κατάφερα και τον έκανα να με θέλει πολύ και ήμασταν λίγο καιρό μαζί όμως πριν 2 μέρες με παράτησε και εγώ πάντα θα τον θέλω... Τι να κάνω; Τον θέλω πίσω
Στο ερώτημά σου απαντά η ψυχολόγος Σοφία Κουφοπούλου
Καταλαβαίνω την απογοήτευση που νιώθετε και τα άσχημα συναισθήματα όταν τελειώνει μία σχέση. Δεν ξέρω όμως αν υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσατε να κάνετε ώστε να «καταφέρετε» να γυρίσει πίσω καθώς είναι δική του επιθυμία να φύγει, και για να υπάρχει μία σχέση θα πρέπει να υπάρχει επιθυμία και από τους δύο. Επομένως το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να του πείτε πώς νιώθετε εσείς για εκείνον. Έτσι τώρα καλείστε να διαχειριστείτε την κατάσταση όπως έχει προκύψει, και συγκεκριμένα να διαχειριστείτε τα δικά σας συναισθήματα. Θα μπορούσατε να μοιραστείτε όσα νιώθετε με τις φίλες σας ή ακόμη και με τη μητέρα σας εάν νιώθετε ότι θέλετε να της μιλήσετε. Είναι βοηθητικό να ακούσετε και τις εμπειρίες των άλλων, και πώς άλλοι άνθρωποι διαχειρίστηκαν παρόμοιες καταστάσεις. Τέλος, μπορείτε να ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας αρέσουν ώστε να μην είναι η σκέψη σας μόνο σε αυτό συγκεντρωμένη, αλλά να χαλαρώνετε και να γεμίζετε και με θετικά συναισθήματα τη μέρα σας.
Με εκτίμηση,
Σοφία Κουφοπούλου
5 και 29! Είχα σχολάσει ήδη και με κράτησες, κορίτσι, πονεμένο μου, εσύ!
Να θυμάσαι, η μανούλα η καλύτερη φίλη!
Θα "κλωτσάς" σε ότι σου λέει, αλλά.... μεγαλώνοντας θα δεις πως η ζωή είναι ωραία και κρατάει τα καλύτερα για σένα!
ψυχολόγος-ψυχοδραματίστρια
***
Δε μπορώ, θα σχολιάσω εδώ!
Πρώτη αντίδραση, μόνο διαβάζοντας τον τίτλο ήταν, Να βρεις άλλον'ν' αγαπήσεις!Εκείνος έχασε!
Μετά, διαβάζοντας το άρθρο και κλέβοντάς το, θυμήθηκα κάτι αστείο, κι επειδή υπήρξα και έφηβη, είμαι και μαμά, θα της έλεγα:
Κορίτσι μου, ξέρω ότι πονάς, αλλά θέλω να σε κάνω να γελάσεις!
Είσαι σε ευαίσθητη ηλικία και κόλλησες!
Τον έκανες να σε θέλει, μαγκιά σου που τα κατάφερες!
Εγώ στην ηλικία σου, δεν το κατάφερνα όταν ήθελα!
(Θα σου πω, περίμενε!)
Λες, πάντα, θα τον θέλεις!
Χαζούλι, είσαι καλέ;
Τέτοιο αγόρι που παρατάει, τι το θέλεις;
Τί να τον κάνεις;
Θα τρέχεις από πίσω του μια ζωή;
Θα το ξανακάνει!
Θα ξαναφύγει!
Άστον, κορίτσι μου, να βρεις την υγειά σου, την χαρά σου, τις στιγμές σου, με τις ευωδιές της ηλικίας σου!
Άκου με, είσαι ακόμα παιδί, θα γνωρίσεις πολλά αγόρια που θα σε θέλουν στο μέλλον.
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν γύρω σου ήδη και δεν τα βλέπεις!
Ξέρω ότι δεν γίνεται, είσαι ακόμα εκεί, το νιώθεις ως απόρριψη, αλλά για μένα, αφού δεν ήταν άξιος να σταθεί με ένα κορίτσι που τον νοιάζεται τόσο, όπως εσύ, θ' αργήσει να βρει άλλο.
Κοίτα... μπορεί να ξαναγυρίσει... και να χαρείς!
Μη τσιμπήσεις.
Μάθε να κοιτάς μπροστά στη ζωή, μη γυρίζεις πίσω.
Όλες εμείς οι μεγάλες γυναίκες πια, μάθαμε πως το "πάντα", ειδικά τα εφηβικά, μένουν στις γλυκύτερες αναμνήσεις.
Απλά, δεν κολλήσατε!
Μια συμβουλή και μετά τα δικά μου:Να προτιμάς τα αγόρια που σε νοιάζονται και δεν χρειάζονται αγώνα, για να τα ρίξεις εσύ! Αυτά, δεν είναι σίγουρο ότι θα μείνουν. Στα άλλα κρύβεται η αγάπη.
Μ' αρέσει που μιλάω στον αέρα!
Δεν πειράζει, προέκυψε!
Να μείνει.
Εγώ που λες, στην εφηβεία, ήθελα αγόρια που ούτε καν, με πρόσεχαν!
Δεν έκανα αγώνα, φυσικά, μόνο έκλαιγα!
Κάπου εκεί στα 14 που λες, διαβάζω σε ένα περιοδικό στην ΚΑΤΕΡΙΝΑ, "τι να κάνετε για να σας αγαπήσει"!
Έλεγε, "να πάρετε χώμα από σημείο που περπάτησε και να φυτέψετε ένα κρεμμύδι! Όσο μεγαλώνει το κρεμμύδι, τόσο θα μεγαλώνει ο έρωτάς του για σένα"!
Πω πω, τι είχα πάθει!
Το αγόρι το είχα δει στην θάλασσα και δεν πατούσε χώμα, πατούσε άμμο!
Τώρα;
Άντε να περάσει ο χρόνος πάλι, να τον δω καλοκαίρι, να τον δω που πατούσε, να μπορέσω να πάρω χώμα, να φυτέψω κρεμμύδι, να φυτρώσει κρεμμύδι, να μ' αγαπήσει αγόρι!
Ήρθε το επόμενο καλοκαίρι, μόνο του το αγόρι, όχι με κορίτσι εννοώ, με άλλα αγόρια έπαιζε ρακέτες στην θάλασσα.
Παρακολούθησα, εύκολο ήταν, πήρα μια χούφτα χώμα, τό' ριξα στον κήπο, φύτεψα κι εγώ ένα φρέσκο κρεμμύδι, δίπλα στα φτασμένα της μάννας μου!
Το πότιζα, το καημένο, ήρθε ο χειμώνας, πάει το κρεμμύδι, πάει κι ο έρωτάς μου, ένα άλλο αγόρι, πιο ωραίο, ήρθε στην παρέα μου, πάει το πάντα μου, ξέχασα και το κρεμμύδι!
Που λες, όμως, έχω πολλά αστεία να σου πω, τώρα τα βλέπω αστεία, φυσικά, όταν πήγα 18, τελευταίο καλοκαίρι με έδρα την θάλασσά μου,, με πλησιάζει με τόση φούρια ένα μακρυμάλλικο παλληκάρι και δεν θα το πιστέψεις!
Ήταν αυτός!!!
Έλεγε, έλεγε, έλεγε, χρόνια με είχε προσέξει, φέτος δεν άντεχε, ΝΑ 'το το κρεμμύδι!
Άργησε αλλά "φύτρωσε".
Τον κοίταζα... ήθελα να του πω για το κρεμμύδι, να γελάσει κι εκείνος, έδειχνε ότι υποφέρει πραγματικά, του είπα ευγενικά, "Δεν γίνεται σχέση, φεύγω για Αφρική", αλλά τελικά, δεν έφυγα.
Γελάω...
Τί θυμάται κανείς, άμα αφεθεί!
Κορίτσι γλυκό, μη χασομεράς, ούτε για κρεμμύδια (όπως έκανα εγώ - εσύ κάνεις "αγώνα", κοντά είμαστε!), πες γειά σου στο αγόρι, μην το μισήσεις, άστο να χαρεί και βγες να χαρείς τη ζωή, κάνοντας κι άλλους φίλους, νέους, να μην έχετε τις ίδιες παρέες, ως ότου γιατρευτείς!
Κατερίνα με λένε και σού εύχομαι τα καλύτερα!
Η ψυχολόγα ξέρει τι λέει, εγώ απλά τσίμπησα, είχα καιρό να γράψω και προέκυψε!
Ου, έχει αγόρια που θα σε θέλουν, γερή να είσαι και να έχεις αντοχές να λες ΟΧΙ!
Φιλάκια, μικρή μου, έφηβη!
Μείνε σ' αυτή την ηλικία, σου λέω!
"Πάντα;" Ξέρεις τι διάρκεια έχει;
Στα 19 γνώρισα τον άντρα μου, στα 20 είπα Ναι, κι είμαι ακόμα μαζί του!
Ξέρεις γιατί;
Γιατί εκείνος με ήθελε κι επέμενε, όχι εγώ.
Η μαγκιά είναι να σε θέλει το ταίρι σου, πάντα, πιο πολύ από σένα.
(Στον κουβά ή με τα κρεμμύδια των αναμνήσεων; Θα δείξει.)
5 και 29! Είχα σχολάσει ήδη και με κράτησες, κορίτσι, πονεμένο μου, εσύ!
Να θυμάσαι, η μανούλα η καλύτερη φίλη!
Θα "κλωτσάς" σε ότι σου λέει, αλλά.... μεγαλώνοντας θα δεις πως η ζωή είναι ωραία και κρατάει τα καλύτερα για σένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου