Στην παραλία του Βόλου.. Βραδάκι του 2006! Ελάτε μαζί μου...
"Η παραλία του Βόλου... Αξιολάτρευτη ρομαντική κυρία, δείχνει τα μαργαριταρένια της δόντια γεμάτη χαμόγελα......"
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" της Χαρούλας Φράγκου
Η βροχή έχει σχεδόν σταματήσει. Έξω απ' τη μεγάλη τζαμαρία είναι μαγεία...
Η νύχτα υγρή, ζεστή βυθίζεται ηδονικά στο λιμάνι. Ακαθορίστων συναισθημάτων ο ουρανός σκουπίζει τα δάκρυα κι' αφήνει τ' αστέρια του, λαμπερά και λουσάτα, διακριτικά να τη διεκδικούν. Μια μυρουδιά βρεγμένης γης πλανιέται στην ατμόσφαιρα, ανακατεμένη με αλμύρα. Στην προκυμαία αραγμένα μικρά και μεγαλύτερα πλεούμενα λικνίζονται σιωπηλά στο ανεπαίσθητο χάδι του νερού. Φράχτης ψηλός κι' ακανόνιστος τα κατάρτια τους σ΄εμποδίζουν να δεις την αντίπερα όχθη!
Σωρός, Αλυκές, Πευκάκια κυκλώνουν ασημιές φωσφορίζουσες γιρλάντες την πόλη. Ένας φάρος στο βάθος αργοφέγγει και κτυπά ρυθμικά παλαμάκια στη μοναξιά του...
Η παραλία του Βόλου αξιολάτρευτη ρομαντική κυρία, δείχνει τα μαργαριταρένια της δόντια, γεμάτη χαμόγελα....
Είναι δέκα το βράδυ...
Τα ουζερί σου τρυπούν τη μύτη, γεμάτα απ' τους μερακλήδες που δεν χορταίνουν ποτέ. Ποσειδώνας, Ντζαφόλιας, η Τράτα μερικά απ΄αυτά. Χταποδάκια κρεμασμένα στα σχοινιά και καλαμαράκια χρυσαφιά στο τηγάνι, στη χόβολη ψημένη πατάτα και τσιτσίραβλα απ' τη Μακρυνίτσα. Ιταλόφωνες πιτσαρίες Porto fino,Toronto, La gondola. Ό,τι επιθυμεί η ψυχή σου. Λογιών λογιών καφετέριες, για ποτό ή γλυκό και οπωσδήποτε της Μινέρβας η πασίγνωστη "φούρνου".
Τέτοια χαρισάμενη η παραλία του Βόλου!
Ντόπιοι και ξένοι δηλώνουν ξετρελαμένοι. Και το ότι δεν κυκλοφορούν τροχοφόρα, βεβαίως, στα συν της. Γέμισε ίσως σπιρτόκουτα, μοντέρνες τετράγωνες πολυκατοικίες, άλλες καλαίσθητες, άλλες όχι, η πρόοδος βλέπεις.
Πάνε τα παλιά σινεμά ο Κρόνος, η Τιτάνια, το Ρεξ, πάει και η μάντρα του Φάνη με τα γιασεμιά και το αγιόκλημα και ο "Λούκουλος" στη γωνία του Χουχουνίκου. Ανάπρωρα στο χρόνο η Τράπεζα της Ελλάδος και το "Αχίλλειον" στέκουν με σεβασμό στο στυλ αλλοτινών εποχών.
Σιμώσαμε περπατώντας στου Παπαστράτου. Τι ωραία που αναπαύεται η γνώση...Με ρομαντικό ενθουσιασμό θαυμάσαμε τη φωταγωγημένη του πρόσοψη. Το πρωί δεκάδες νεαρά παιδιά θ' ανεβοκατέβουν τις σκάλες, θα γεμίσουν ζωή τις παλιές ανακαινισμένες καπναποθήκες. Κι' επειδή ετούτο δεν συμβαίνει συχνά, ήταν οπωσδήποτε η καλύτερη επιλογή για να στεγάσουν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Χρόνια τώρα δίνουν ξεχωριστή αρχιτεκτονική άποψη και ιδιαίτερο χρώμα στην οδό Αργοναυτών, στη στροφή για το πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου.
" Το παλιό ανταμώνει το καινούριο, όπως γίνεται και στη ζωή"
Η νύχτα υγρή, ζεστή βυθίζεται ηδονικά στο λιμάνι. Ακαθορίστων συναισθημάτων ο ουρανός σκουπίζει τα δάκρυα κι' αφήνει τ' αστέρια του, λαμπερά και λουσάτα, διακριτικά να τη διεκδικούν. Μια μυρουδιά βρεγμένης γης πλανιέται στην ατμόσφαιρα, ανακατεμένη με αλμύρα. Στην προκυμαία αραγμένα μικρά και μεγαλύτερα πλεούμενα λικνίζονται σιωπηλά στο ανεπαίσθητο χάδι του νερού. Φράχτης ψηλός κι' ακανόνιστος τα κατάρτια τους σ΄εμποδίζουν να δεις την αντίπερα όχθη!
Σωρός, Αλυκές, Πευκάκια κυκλώνουν ασημιές φωσφορίζουσες γιρλάντες την πόλη. Ένας φάρος στο βάθος αργοφέγγει και κτυπά ρυθμικά παλαμάκια στη μοναξιά του...
Η παραλία του Βόλου αξιολάτρευτη ρομαντική κυρία, δείχνει τα μαργαριταρένια της δόντια, γεμάτη χαμόγελα....
Είναι δέκα το βράδυ...
Τα ουζερί σου τρυπούν τη μύτη, γεμάτα απ' τους μερακλήδες που δεν χορταίνουν ποτέ. Ποσειδώνας, Ντζαφόλιας, η Τράτα μερικά απ΄αυτά. Χταποδάκια κρεμασμένα στα σχοινιά και καλαμαράκια χρυσαφιά στο τηγάνι, στη χόβολη ψημένη πατάτα και τσιτσίραβλα απ' τη Μακρυνίτσα. Ιταλόφωνες πιτσαρίες Porto fino,Toronto, La gondola. Ό,τι επιθυμεί η ψυχή σου. Λογιών λογιών καφετέριες, για ποτό ή γλυκό και οπωσδήποτε της Μινέρβας η πασίγνωστη "φούρνου".
Τέτοια χαρισάμενη η παραλία του Βόλου!
Ντόπιοι και ξένοι δηλώνουν ξετρελαμένοι. Και το ότι δεν κυκλοφορούν τροχοφόρα, βεβαίως, στα συν της. Γέμισε ίσως σπιρτόκουτα, μοντέρνες τετράγωνες πολυκατοικίες, άλλες καλαίσθητες, άλλες όχι, η πρόοδος βλέπεις.
Πάνε τα παλιά σινεμά ο Κρόνος, η Τιτάνια, το Ρεξ, πάει και η μάντρα του Φάνη με τα γιασεμιά και το αγιόκλημα και ο "Λούκουλος" στη γωνία του Χουχουνίκου. Ανάπρωρα στο χρόνο η Τράπεζα της Ελλάδος και το "Αχίλλειον" στέκουν με σεβασμό στο στυλ αλλοτινών εποχών.
Σιμώσαμε περπατώντας στου Παπαστράτου. Τι ωραία που αναπαύεται η γνώση...Με ρομαντικό ενθουσιασμό θαυμάσαμε τη φωταγωγημένη του πρόσοψη. Το πρωί δεκάδες νεαρά παιδιά θ' ανεβοκατέβουν τις σκάλες, θα γεμίσουν ζωή τις παλιές ανακαινισμένες καπναποθήκες. Κι' επειδή ετούτο δεν συμβαίνει συχνά, ήταν οπωσδήποτε η καλύτερη επιλογή για να στεγάσουν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Χρόνια τώρα δίνουν ξεχωριστή αρχιτεκτονική άποψη και ιδιαίτερο χρώμα στην οδό Αργοναυτών, στη στροφή για το πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου.
" Το παλιό ανταμώνει το καινούριο, όπως γίνεται και στη ζωή"
"Η αναδίφηση του παρελθόντος έχει μια γλύκα τόση! Γαντζώνεσαι από στιγμές από πράγματα και γεγονότα, για να μπορέσεις να συνεχίσεις με λίγες ρυτίδες, με λίγη σκόνη παραπάνω, με λίγες ρωγμές, που χρειάζονται συντήρηση , μα δεν το τολμάς μήπως χαθεί η μαγεία του χθες, μήπως αλλοιωθεί η εικόνα της πραγματικότητας και σπάσουν οι κρίκοι, παρελθόντος, παρόντος μέλλοντος......"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου