Είπα να μαζέψω τα πορτραίτα μου, να μην είναι σκόρπια, γιατί εγώ εύκολα γεμίζω και αλλάζω σελίδες.
Στον Νικόλα Μεργιαλή (Μουσικούς Ιχνηλάτες), θα μπω μουσικά, με τον δικό τους Άγγελο!
Είναι ένα παλιό, αγαπημένο τραγούδι:
Ήταν λέει, 2012, όταν του ζήτησα να μου απαντήσει σε αρκετές ερωτήσεις.
Μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, επί της ουσίας όμως, νομίζω πως οι βάσεις του, δεν άλλαξαν!
ΕΔΩ η τότε ανάρτηση της ερασιτεχνικής μου συνέντευξης!
Από αναρτήσεις (και τραγούδια) έχω κάνει άπειρες, στα σκόρπια μου bloggs,
τους έχασα λίγο τον τελευταίο καιρό, αυτό σημαίνει πως γερνάμε (κ.λ.π.),
αλλά ευτυχώς η μουσική, είναι ένα είδος Τέχνης που φτάνει με τ' αυτιά στον
ακροατή και δεν είναι πάντα απαραίτητη η παρουσία στις μουσικές εκδηλώσεις!
Αυτό με παρηγορεί, ως σταθερή θαυμάστρια, όσο και το ότι, έχει τα προσόντα,
μαθαίνω ότι προχωρεί πολύ καλά, τον δρόμο των ονείρων του, ήδη άνοιξαν μεγάλοι
ορίζοντες, του εύχομαι ολόψυχα, πρώτα Υγεία και μετά κάθε Επιτυχία και Ευτυχία
στην ζωή του, γιατί το αξίζει! (Όπου "του", εννοείται και "τους"!)
Να μην το πλατιάζω, ότι χρειαστεί, το συμπληρώνω και στα σχόλια, να φέρω κι εδώ,
την τότε συνέντευξη και τον Ευχαριστώ, για άλλη μια φορά!
***
«Πακέτο» τρία σε ένα, γιατί το μπορεί!
Νίκος Μεργιαλής - Μουσικοί Ιχνηλάτες
Ο Νίκος Μεργιαλής, στιχουργός, συνθέτης και τραγουδιστής, ο ιδρυτής του συγκροτήματος
των Μουσικών Ιχνηλατών, απαντάει «αβίαστα» στις ερωτήσεις μου.
Ερώτηση: Το συγκρότημα αποτελείται από τέσσερα παλληκάρια που αγαπούν πολύ την
ποιότητα και την καλή μουσική. Να υποθέσω, φίλοι απ’ τα παλιά;
Απάντηση: Η βάση του συγκροτήματος πράγματι είναι τέσσερα άτομα :
Νίκος Μεργιαλής (μουσική/στίχο/ερμηνεία & ακουστική κιθάρα)
Νέστορας Κόκκαλης (τύμπανα)
Γιάννης Τσαρδακάς (Μπάσο)
Μίμης Κατσιούρας (ηλεκτρική Κιθάρα)
Κάποιοι φίλοι απ’ τα παλιά και κάποιοι φίλοι του σήμερα. Πάντως ΦΙΛΟΙ!
Ερώτηση: Αυτοί οι φίλοι, πέρα απ’ τη δουλειά είναι και φίλοι ζωής; Γιατί έχουμε δει σχήματα
πολύ επιτυχημένα να διαλύονται για χ λόγους. Εσείς έχετε βρει το μυστικό, να είστε και πέρα
απ’ τη «δουλειά» ενωμένοι;
Απάντηση: Όχι δεν είμαστε φίλοι ζωής και δε θα το λέγαμε αυτό για να χτίσουμε μία όμορφη
εικόνα γύρω από εμάς. Είμαστε φίλοι πάνω στη μουσική και σ’ αυτό που κάνουμε. Η λέξη φιλία
είναι ιερή και θέλει μεγάλη ανάλυση. Σύμφωνα με τη δική μου φιλοσοφία δεν υπάρχουν φιλίες
αλλά παρέες. Αυτό είμαστε. Mία όμορφη παρέα που παίζουμε μουσικές. Αυτή η παρέα μπορεί
να αλλάξει κατά καιρούς … κάποιοι έρχονται, κάποιοι φεύγουν… απόλυτη ελευθερία!!!
Ερώτηση: Κάθε φορά που εμφανίζεις στην ομάδα μια νέα έμπνευση, εκείνη πως αντιδρά; …
Και μετά, όλοι μαζί συνεργάζεστε για το πώς θα γίνει καλύτερο το κομμάτι ή απέχω πολύ
απ’ την πραγματικότητα; (Καθότι, άσχετη με την μουσική, κι αυτή είναι η πρώτη μου και
η τελευταία συνέντευξη με μουσικό, φαντάζομαι!)
Απάντηση: Η δημιουργία ενός τραγουδιού έχει πολλά στάδια. Αρχικά το πιο δύσκολο
κομμάτι είναι η σύλληψη της ιδέας και η γραφή των στίχων. Εγώ συνήθως γράφω
μουσική και στίχους μαζί… απλά γρατσουνώντας τη κιθάρα μου σ ένα τέμπο,
ανάλογο με το ύφος του τραγουδιού και μετά αυτό αρχίζω να το επεξεργάζομαι και να
κάνω πειραματισμούς. Στο στάδιο της ενορχήστρωσης πάντα ζητάω και τη γνώμη
των υπολοίπων μουσικών, ώστε να καταλήξουμε στο τελικό αποτέλεσμα.
Πάντως εμένα μου έχει τύχει να το παλεύω και μήνες χωρίς να τραβήξω μολυβιά…..
Ερώτηση: Ας μη με παρεξηγήσει η ομάδα, θέλω να σταθώ περισσότερο στον ιδρυτή
αυτής της ομάδας, σε σένα Νίκο, γιατί συνδυάζεις το τρίπτυχο στίχο - σύνθεση –
τραγούδι που δεν είναι δα και τόσο εύκολο να το βρεις σε μια ομάδα της επαρχίας!
Θέλει πολύ ταλέντο, μεράκι και πολύ κουπί, για να φτάσεις να συμμετέχεις κάτω απ’
τον ίδιο ουρανό, με αναγνωρισμένους και πολύ αγαπημένους στο κοινό τραγουδιστές!
Το ότι μείνατε στην επαρχία είναι επιλογή ή δυσκολία των καιρών;
Απάντηση: Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί νέοι «τραγουδοφτιάχτες» όπως μ’ αρέσει
να μας αποκαλώ (γιατί τραγούδια φτιάχνουμε) και ειδικά στην επαρχία γράφονται
διαμάντια. Στους τραγουδοφτιάχτες λοιπόν της επαρχίας δεν έχουν φθαρεί ακόμα
τα πιστεύω τους. Κρατάνε τις αξίες τους και το έργο τους σίγουρα είναι δυσκολότερο.
Πιστεύω όμως πως ζουν στην πραγματικότητα και όχι σε κόσμους ονειρικά
πλασμένους……………
Εμένα αυτός ο βαθμός δυσκολίας μ’ αρέσει. Ναι, είναι επιλογή η επαρχία και όχι μόνο
μουσική επιλογή αλλά και ζωής.
Το ότι μένουμε και δημιουργούμε στην Επαρχία δε σημαίνει ότι δεν ταξιδεύει
η μουσική μας.
Δεν θα μπορούσα να ζήσω στην Αθήνα, με πνίγει. Μ’ αρέσει να την επισκέπτομαι ….
για λίγο και να γυρίζω και πάλι στον τόπο μου.
Ερώτηση: Θα μου πεις γι’ αυτή την συγκίνηση της πρώτης φοράς, τραγουδώντας μαζί με
τον Χ «διάσημο»;
Απάντηση: Εντάξει νιώθεις «κάπως» όταν βρίσκεσαι δίπλα σε ανθρώπους που μέχρι
χθες τους θαύμαζες. Όλα όμως είναι ένας μύθος που έχουμε από παιδιά στο κεφάλι μας.
Ερώτηση: Να ρωτήσω μήπως «έπιασε» το ακουστικό σου αυτί, κάποια διαφορά στο
χειροκρότημα, με το όταν τραγουδάς μόνος σου;
Απάντηση: Εντάξει. Οι συνεργασίες πάντα φέρνουν ένα παραπάνω ενθουσιασμό και
στο κοινό και στους μουσικούς.
Ερώτηση: Για σένα ποιο χειροκρότημα είναι η καλύτερη «αμοιβή»;
Απάντηση: Το χειροκρότημα αυτών που λίγο πιο πριν σιγοτραγουδούσαν ένα ρεφρέν
δικού μου τραγουδιού.
Ερώτηση: Πόσο συγκινείσαι όταν το κοινό ξέρει τα τραγούδια σου και σε συνοδεύει;
Απάντηση: Είναι μεγάλη η συγκίνηση και νιώθεις ότι ήρθε η ώρα της ηθικής πληρωμής
για τον κόπο σου.
Ερώτηση: Νομίζεις όμως, ότι είναι γνωστά σε όλο το κοινό και αν όχι, τι πιστεύεις ότι φταίει
γι’ αυτό;
Απάντηση: Ο κόσμος αρχικά θα ακούσει ένα - δύο πρωτοκλασάτα τραγούδια που μας έχουν
κάνει γνωστούς. Σ’ αυτούς που θα αρέσει θα το ψάξουν και παραμέσα κι έτσι πιστεύω
πως ανακαλύπτουν και τα υπόλοιπα. Σίγουρα δεν αρέσουν σε όλους όλα τα τραγούδια.
Όμως και ένα τραγούδι να αγγίξει κάποιον ….για μένα είναι αρκετό.
Ερώτηση: Πάμε στην αρχή. Εκεί που πρωτοβγαίνει το «Αχ» των τραγουδιών. Πότε έγραψες
τον πρώτο σου στίχο; Θέμα του; Έγινε τραγούδι;
Απάντηση: Τον πρώτο μου στίχο τον έγραψα σε μικρή ηλικία 12 ετών και το μελοποίησα
αλλά δεν ήταν κάτι σοβαρό. Ήταν μια αρχή όμως…..
Ερώτηση: Πες μου: Πώς ασχολήθηκες με τη μουσική; «Έκατσε», αγάπη γι’ αυτή ή
κληρονομικότητα και ρίζα;
Απάντηση: Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που αγαπούσε τη μουσική και ευτυχώς την
υπηρετούσαν ερασιτεχνικά και όχι επαγγελματικά. Ο πατέρας μου είχε εξαιρετική φωνή
και σωστά ακούσματα.
Ερώτηση: Ο κάθε στίχος που γράφεις, συμπεραίνω ότι είναι βίωμα. Το ντύσιμό του με
νότες έρχεται ταυτόχρονα ή μετά από πολλές «πρόβες»;
Απάντηση: Ο στίχος τις περισσότερες φορές είναι βίωμα αλλά υπάρχουν και τραγούδια
που έχω γράψει επηρεασμένος από την αφήγηση μίας ιστορίας που έχω ακούσει ή ακόμα
κι από ένα όνειρο…
Το ντύσιμο της μουσικής γίνεται συνήθως ταυτόχρονα. Μου βγαίνει καλύτερα.
Ερώτηση: Υπάρχει τραγούδι σου που θα του πήγαινε καλύτερα άλλος ρυθμός;
Απάντηση: Μετά Χριστό πολλοί προφήτες….. Το έχω ακούσει αυτό από πολλούς ότι
«να, αυτό εδώ θα μπορούσε να είναι έτσι ή αλλιώς». Το τραγούδι από τη στιγμή που
θα βγει σίγουρα θα ακούσεις εκατό γνώμες. Εκεί λειτουργώ ως εξής: Όλοι λένε την
άποψη τους κι εγώ κάνω το δικό μου!
Ερώτηση: Νίκο, έχω πολλές απορίες. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να καταχραστώ
την διάθεσή σου και την καλοσύνη σου!
Απάντηση: Τις απορίες σου αν τις διατυπώσεις με ερωτήσεις πολύ ευχαρίστως να
στις απαντήσω.
Ερώτηση: Θα μου πεις τα πρότυπά σου;
Απάντηση: Νίκος Παπάζογλου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Διονύσης Τσακνής κ.α.
Ερώτηση: Τραγούδι δικό σου που αγαπάς περισσότερο;
Απάντηση: Το «ψάχνω»
Ερώτηση: Τραγούδι άλλου που αγαπάς πολύ;
Απάντηση: «Αύγουστος» στην πρώτη εκτέλεση με ερμηνευτή τον Νίκο Παπάζογλου.
Ερώτηση: Κάθε τραγούδι έχει την ιστορία του. Θα ήθελες να μας πεις για ένα απ’ αυτά;
Απάντηση: Το τραγούδι «Το μυστικό» θεωρώ ότι είναι καθαρά η ιστορία ενός συγγενικού
μου προσώπου που έφυγε άδικα σ’ ένα «λευκό» ταξίδι. Οπότε κάθε φορά που το ερμηνεύω
νιώθω κάπως….
Ερώτηση: Ποιο απ’ τα τρία ταλέντα σου αγαπάς περισσότερο; Ποιο θα μπορούσες
ευκολότερα να αποχωριστείς;
Απάντηση: Δεν θεωρώ ότι το να γράφεις μουσική, στίχο και να ερμηνεύεις είναι
ταλέντο…. απλά είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να εκφραστώ και τίποτα παραπάνω.
Όχι δεν θα μπορούσα να το κάνω αν αποχωριζόμουν έστω και ένα από αυτά τα τρία.
Για να εκφραστώ χρειάζομαι όλο το «πακέτο». Το προτιμώ από το να δανείζομαι
μουσικές ή στίχους από άλλους. Χωρίς όμως να το αποκλείω αν αυτό που μου δίνουν
είναι κάτι αξιόλογο.
Ερώτηση: Είναι πράγματι η ζωή πικρός καφές; Ελπίδα γλυκού, υπάρχει;
Απάντηση: Ωραία διατυπωμένη ερώτηση! Για άλλους είναι, για άλλους όχι. Δυστυχώς
στη πρώτη κατηγορία ανήκουν οι περισσότεροι. Είμαι αισιόδοξος πως κάποια στιγμή
θα ΖΟΥΜΕ και δεν θα επιβιώνουμε απλώς…..
Ερώτηση: Αφορά το youtube. Κάποιοι θαυμαστές σου, (μέσα κι εγώ), «κλέβουμε»
τραγούδια σου και ντύνοντάς τα με δικές μας εικόνες, κάνουμε νέα βιντεάκια.
(Είτε που μας αρέσουν, είτε με φωτογραφίες από στιγμές της ζωής μας). Είναι αυτό
κάτι που σε προσβάλλει ως καλλιτέχνη;
Απάντηση: Εμένα με τιμά να εκφράζεται κάποιος μέσα από τα τραγούδια μου, έστω και
μ’ αυτόν τον τρόπο.
Ερώτηση: Τελικά, είναι μοναχική η ζωή του καλλιτέχνη; Υπάρχουν βράδια που δεν
ξημερώνουν εύκολα και γι’ αυτούς;
Απάντηση: «Ο καλλιτέχνης είναι πάντα μόνος». Ειδικά όταν δημιουργεί είναι αυτός και
το έργο του. Έχω παρεξηγηθεί παλαιότερα για τις απόψεις μου για το «καλλιτέχνης».
Καλλιτέχνης για μένα είναι όποιος δημιουργεί και όχι όποιος αναπαράγει. Ακούγεται
σκληρό αλλά είναι η προσωπική μου άποψη.
Ερώτηση: Καλό το facebook ή παγίδα;
Απάντηση: Για μένα είναι πολύ καλό αρκεί να μη ξεφεύγουμε από τα όρια εισβάλλοντας
στα προσωπικά δεδομένα του άλλου.
Πολλά ρώτησα και δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι ξέχασα κάτι σημαντικό! Εκτός αν θέλεις
να προσθέσεις κάτι εσύ!
.......
Κάπου εδώ, θέλω να σε «συγχαρώ» για την απλότητά σου και την προθυμία σου να
δώσεις μια συνέντευξη σε μένα που δεν είμαι καν δημοσιογράφος και μάλιστα δεν
κατέχω πολλά από μουσική!
Μ’ αγγίζεις πολύ όμως στην ψυχή και στο αυτί, με κάλυψαν πολύ οι στίχοι σου σε
δύσκολες φάσεις της ζωής μου, γι’ αυτό προέκυψε και η ανάγκη να μάθω
περισσότερα για σένα.
Ελπίζοντας ότι δεν σε κούρασα πολύ, (να απαντάς γραπτώς στις ερωτήσεις μου),
αφού σ' ευχαριστήσω, σου εύχομαι ολόψυχα, πρώτα απ’ όλα Υγεία και μετά διαρκής
έμπνευση και δημιουργία, δικαίωση και επιτυχία, ευτυχία στην καριέρα, μα κυρίως
στην ίδια τη ζωή σου, γιατί το αξίζεις!
Και κλείνοντας, ερώτηση: «Τον χειμώνα, πού;»
Απάντηση: Το χειμώνα υπάρχουν σχέδια για διάφορες εμφανίσεις σε διάφορα μέρη
της Ελλάδος και για συνεργασίες με καλλιτέχνες που εκτιμάμε το έργο τους.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. (εννοεί το blog μου)
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ!!! Νίκος Μεργιαλής.
Την επίσημη σελίδα των ΙΧΝΗΛΑΤΩΝ στο ίντερνετ θα την βρείτε στο:
http://ixnhlates.gr
….
Υγ. Θεώρησα υποχρέωσή μου να μάθουν κι άλλοι ότι έμαθα εγώ, γι’ αυτόν τον
συμπατριώτη μας, τον Επαρχιώτη, τον πολυτάλαντο μάστορα Νίκο Μεργιαλή!
(Πώς το ‘πε; «Τραγουδοφτιάχτης;» Καλό! Μ’ αρέσει! Και τ’ άλλο; Γρατσουνιστής;)
Κατερίνα Σταματίου – Παπαθεοδώρου (ή αλλιώς: Δε. Στα. Πα;)
Στον Νικόλα Μεργιαλή (Μουσικούς Ιχνηλάτες), θα μπω μουσικά, με τον δικό τους Άγγελο!
Είναι ένα παλιό, αγαπημένο τραγούδι:
Ήταν λέει, 2012, όταν του ζήτησα να μου απαντήσει σε αρκετές ερωτήσεις.
Μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, επί της ουσίας όμως, νομίζω πως οι βάσεις του, δεν άλλαξαν!
ΕΔΩ η τότε ανάρτηση της ερασιτεχνικής μου συνέντευξης!
Από αναρτήσεις (και τραγούδια) έχω κάνει άπειρες, στα σκόρπια μου bloggs,
τους έχασα λίγο τον τελευταίο καιρό, αυτό σημαίνει πως γερνάμε (κ.λ.π.),
αλλά ευτυχώς η μουσική, είναι ένα είδος Τέχνης που φτάνει με τ' αυτιά στον
ακροατή και δεν είναι πάντα απαραίτητη η παρουσία στις μουσικές εκδηλώσεις!
Αυτό με παρηγορεί, ως σταθερή θαυμάστρια, όσο και το ότι, έχει τα προσόντα,
μαθαίνω ότι προχωρεί πολύ καλά, τον δρόμο των ονείρων του, ήδη άνοιξαν μεγάλοι
ορίζοντες, του εύχομαι ολόψυχα, πρώτα Υγεία και μετά κάθε Επιτυχία και Ευτυχία
στην ζωή του, γιατί το αξίζει! (Όπου "του", εννοείται και "τους"!)
Να μην το πλατιάζω, ότι χρειαστεί, το συμπληρώνω και στα σχόλια, να φέρω κι εδώ,
την τότε συνέντευξη και τον Ευχαριστώ, για άλλη μια φορά!
***
ΠΈΜΠΤΗ, 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2012
«Πακέτο» τρία σε ένα, γιατί το μπορεί!
«Πακέτο» τρία σε ένα, γιατί το μπορεί!
Νίκος Μεργιαλής - Μουσικοί Ιχνηλάτες
Ο Νίκος Μεργιαλής, στιχουργός, συνθέτης και τραγουδιστής, ο ιδρυτής του συγκροτήματος
των Μουσικών Ιχνηλατών, απαντάει «αβίαστα» στις ερωτήσεις μου.
Ερώτηση: Το συγκρότημα αποτελείται από τέσσερα παλληκάρια που αγαπούν πολύ την
ποιότητα και την καλή μουσική. Να υποθέσω, φίλοι απ’ τα παλιά;
Απάντηση: Η βάση του συγκροτήματος πράγματι είναι τέσσερα άτομα :
Νίκος Μεργιαλής (μουσική/στίχο/ερμηνεία & ακουστική κιθάρα)
Νέστορας Κόκκαλης (τύμπανα)
Γιάννης Τσαρδακάς (Μπάσο)
Μίμης Κατσιούρας (ηλεκτρική Κιθάρα)
Κάποιοι φίλοι απ’ τα παλιά και κάποιοι φίλοι του σήμερα. Πάντως ΦΙΛΟΙ!
Ερώτηση: Αυτοί οι φίλοι, πέρα απ’ τη δουλειά είναι και φίλοι ζωής; Γιατί έχουμε δει σχήματα
πολύ επιτυχημένα να διαλύονται για χ λόγους. Εσείς έχετε βρει το μυστικό, να είστε και πέρα
απ’ τη «δουλειά» ενωμένοι;
Απάντηση: Όχι δεν είμαστε φίλοι ζωής και δε θα το λέγαμε αυτό για να χτίσουμε μία όμορφη
εικόνα γύρω από εμάς. Είμαστε φίλοι πάνω στη μουσική και σ’ αυτό που κάνουμε. Η λέξη φιλία
είναι ιερή και θέλει μεγάλη ανάλυση. Σύμφωνα με τη δική μου φιλοσοφία δεν υπάρχουν φιλίες
αλλά παρέες. Αυτό είμαστε. Mία όμορφη παρέα που παίζουμε μουσικές. Αυτή η παρέα μπορεί
να αλλάξει κατά καιρούς … κάποιοι έρχονται, κάποιοι φεύγουν… απόλυτη ελευθερία!!!
Ερώτηση: Κάθε φορά που εμφανίζεις στην ομάδα μια νέα έμπνευση, εκείνη πως αντιδρά; …
Και μετά, όλοι μαζί συνεργάζεστε για το πώς θα γίνει καλύτερο το κομμάτι ή απέχω πολύ
απ’ την πραγματικότητα; (Καθότι, άσχετη με την μουσική, κι αυτή είναι η πρώτη μου και
η τελευταία συνέντευξη με μουσικό, φαντάζομαι!)
Απάντηση: Η δημιουργία ενός τραγουδιού έχει πολλά στάδια. Αρχικά το πιο δύσκολο
κομμάτι είναι η σύλληψη της ιδέας και η γραφή των στίχων. Εγώ συνήθως γράφω
μουσική και στίχους μαζί… απλά γρατσουνώντας τη κιθάρα μου σ ένα τέμπο,
ανάλογο με το ύφος του τραγουδιού και μετά αυτό αρχίζω να το επεξεργάζομαι και να
κάνω πειραματισμούς. Στο στάδιο της ενορχήστρωσης πάντα ζητάω και τη γνώμη
των υπολοίπων μουσικών, ώστε να καταλήξουμε στο τελικό αποτέλεσμα.
Πάντως εμένα μου έχει τύχει να το παλεύω και μήνες χωρίς να τραβήξω μολυβιά…..
Ερώτηση: Ας μη με παρεξηγήσει η ομάδα, θέλω να σταθώ περισσότερο στον ιδρυτή
αυτής της ομάδας, σε σένα Νίκο, γιατί συνδυάζεις το τρίπτυχο στίχο - σύνθεση –
τραγούδι που δεν είναι δα και τόσο εύκολο να το βρεις σε μια ομάδα της επαρχίας!
Θέλει πολύ ταλέντο, μεράκι και πολύ κουπί, για να φτάσεις να συμμετέχεις κάτω απ’
τον ίδιο ουρανό, με αναγνωρισμένους και πολύ αγαπημένους στο κοινό τραγουδιστές!
Το ότι μείνατε στην επαρχία είναι επιλογή ή δυσκολία των καιρών;
Απάντηση: Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί νέοι «τραγουδοφτιάχτες» όπως μ’ αρέσει
να μας αποκαλώ (γιατί τραγούδια φτιάχνουμε) και ειδικά στην επαρχία γράφονται
διαμάντια. Στους τραγουδοφτιάχτες λοιπόν της επαρχίας δεν έχουν φθαρεί ακόμα
τα πιστεύω τους. Κρατάνε τις αξίες τους και το έργο τους σίγουρα είναι δυσκολότερο.
Πιστεύω όμως πως ζουν στην πραγματικότητα και όχι σε κόσμους ονειρικά
πλασμένους……………
Εμένα αυτός ο βαθμός δυσκολίας μ’ αρέσει. Ναι, είναι επιλογή η επαρχία και όχι μόνο
μουσική επιλογή αλλά και ζωής.
Το ότι μένουμε και δημιουργούμε στην Επαρχία δε σημαίνει ότι δεν ταξιδεύει
η μουσική μας.
Δεν θα μπορούσα να ζήσω στην Αθήνα, με πνίγει. Μ’ αρέσει να την επισκέπτομαι ….
για λίγο και να γυρίζω και πάλι στον τόπο μου.
Ερώτηση: Θα μου πεις γι’ αυτή την συγκίνηση της πρώτης φοράς, τραγουδώντας μαζί με
τον Χ «διάσημο»;
Απάντηση: Εντάξει νιώθεις «κάπως» όταν βρίσκεσαι δίπλα σε ανθρώπους που μέχρι
χθες τους θαύμαζες. Όλα όμως είναι ένας μύθος που έχουμε από παιδιά στο κεφάλι μας.
Ερώτηση: Να ρωτήσω μήπως «έπιασε» το ακουστικό σου αυτί, κάποια διαφορά στο
χειροκρότημα, με το όταν τραγουδάς μόνος σου;
Απάντηση: Εντάξει. Οι συνεργασίες πάντα φέρνουν ένα παραπάνω ενθουσιασμό και
στο κοινό και στους μουσικούς.
Ερώτηση: Για σένα ποιο χειροκρότημα είναι η καλύτερη «αμοιβή»;
Απάντηση: Το χειροκρότημα αυτών που λίγο πιο πριν σιγοτραγουδούσαν ένα ρεφρέν
δικού μου τραγουδιού.
Ερώτηση: Πόσο συγκινείσαι όταν το κοινό ξέρει τα τραγούδια σου και σε συνοδεύει;
Απάντηση: Είναι μεγάλη η συγκίνηση και νιώθεις ότι ήρθε η ώρα της ηθικής πληρωμής
για τον κόπο σου.
Ερώτηση: Νομίζεις όμως, ότι είναι γνωστά σε όλο το κοινό και αν όχι, τι πιστεύεις ότι φταίει
γι’ αυτό;
Απάντηση: Ο κόσμος αρχικά θα ακούσει ένα - δύο πρωτοκλασάτα τραγούδια που μας έχουν
κάνει γνωστούς. Σ’ αυτούς που θα αρέσει θα το ψάξουν και παραμέσα κι έτσι πιστεύω
πως ανακαλύπτουν και τα υπόλοιπα. Σίγουρα δεν αρέσουν σε όλους όλα τα τραγούδια.
Όμως και ένα τραγούδι να αγγίξει κάποιον ….για μένα είναι αρκετό.
Ερώτηση: Πάμε στην αρχή. Εκεί που πρωτοβγαίνει το «Αχ» των τραγουδιών. Πότε έγραψες
τον πρώτο σου στίχο; Θέμα του; Έγινε τραγούδι;
Απάντηση: Τον πρώτο μου στίχο τον έγραψα σε μικρή ηλικία 12 ετών και το μελοποίησα
αλλά δεν ήταν κάτι σοβαρό. Ήταν μια αρχή όμως…..
Ερώτηση: Πες μου: Πώς ασχολήθηκες με τη μουσική; «Έκατσε», αγάπη γι’ αυτή ή
κληρονομικότητα και ρίζα;
Απάντηση: Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που αγαπούσε τη μουσική και ευτυχώς την
υπηρετούσαν ερασιτεχνικά και όχι επαγγελματικά. Ο πατέρας μου είχε εξαιρετική φωνή
και σωστά ακούσματα.
Ερώτηση: Ο κάθε στίχος που γράφεις, συμπεραίνω ότι είναι βίωμα. Το ντύσιμό του με
νότες έρχεται ταυτόχρονα ή μετά από πολλές «πρόβες»;
Απάντηση: Ο στίχος τις περισσότερες φορές είναι βίωμα αλλά υπάρχουν και τραγούδια
που έχω γράψει επηρεασμένος από την αφήγηση μίας ιστορίας που έχω ακούσει ή ακόμα
κι από ένα όνειρο…
Το ντύσιμο της μουσικής γίνεται συνήθως ταυτόχρονα. Μου βγαίνει καλύτερα.
Ερώτηση: Υπάρχει τραγούδι σου που θα του πήγαινε καλύτερα άλλος ρυθμός;
Απάντηση: Μετά Χριστό πολλοί προφήτες….. Το έχω ακούσει αυτό από πολλούς ότι
«να, αυτό εδώ θα μπορούσε να είναι έτσι ή αλλιώς». Το τραγούδι από τη στιγμή που
θα βγει σίγουρα θα ακούσεις εκατό γνώμες. Εκεί λειτουργώ ως εξής: Όλοι λένε την
άποψη τους κι εγώ κάνω το δικό μου!
Ερώτηση: Νίκο, έχω πολλές απορίες. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να καταχραστώ
την διάθεσή σου και την καλοσύνη σου!
Απάντηση: Τις απορίες σου αν τις διατυπώσεις με ερωτήσεις πολύ ευχαρίστως να
στις απαντήσω.
Ερώτηση: Θα μου πεις τα πρότυπά σου;
Απάντηση: Νίκος Παπάζογλου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Διονύσης Τσακνής κ.α.
Ερώτηση: Τραγούδι δικό σου που αγαπάς περισσότερο;
Απάντηση: Το «ψάχνω»
Ερώτηση: Τραγούδι άλλου που αγαπάς πολύ;
Απάντηση: «Αύγουστος» στην πρώτη εκτέλεση με ερμηνευτή τον Νίκο Παπάζογλου.
Ερώτηση: Κάθε τραγούδι έχει την ιστορία του. Θα ήθελες να μας πεις για ένα απ’ αυτά;
Απάντηση: Το τραγούδι «Το μυστικό» θεωρώ ότι είναι καθαρά η ιστορία ενός συγγενικού
μου προσώπου που έφυγε άδικα σ’ ένα «λευκό» ταξίδι. Οπότε κάθε φορά που το ερμηνεύω
νιώθω κάπως….
Ερώτηση: Ποιο απ’ τα τρία ταλέντα σου αγαπάς περισσότερο; Ποιο θα μπορούσες
ευκολότερα να αποχωριστείς;
Απάντηση: Δεν θεωρώ ότι το να γράφεις μουσική, στίχο και να ερμηνεύεις είναι
ταλέντο…. απλά είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να εκφραστώ και τίποτα παραπάνω.
Όχι δεν θα μπορούσα να το κάνω αν αποχωριζόμουν έστω και ένα από αυτά τα τρία.
Για να εκφραστώ χρειάζομαι όλο το «πακέτο». Το προτιμώ από το να δανείζομαι
μουσικές ή στίχους από άλλους. Χωρίς όμως να το αποκλείω αν αυτό που μου δίνουν
είναι κάτι αξιόλογο.
Ερώτηση: Είναι πράγματι η ζωή πικρός καφές; Ελπίδα γλυκού, υπάρχει;
Απάντηση: Ωραία διατυπωμένη ερώτηση! Για άλλους είναι, για άλλους όχι. Δυστυχώς
στη πρώτη κατηγορία ανήκουν οι περισσότεροι. Είμαι αισιόδοξος πως κάποια στιγμή
θα ΖΟΥΜΕ και δεν θα επιβιώνουμε απλώς…..
Ερώτηση: Αφορά το youtube. Κάποιοι θαυμαστές σου, (μέσα κι εγώ), «κλέβουμε»
τραγούδια σου και ντύνοντάς τα με δικές μας εικόνες, κάνουμε νέα βιντεάκια.
(Είτε που μας αρέσουν, είτε με φωτογραφίες από στιγμές της ζωής μας). Είναι αυτό
κάτι που σε προσβάλλει ως καλλιτέχνη;
Απάντηση: Εμένα με τιμά να εκφράζεται κάποιος μέσα από τα τραγούδια μου, έστω και
μ’ αυτόν τον τρόπο.
Ερώτηση: Τελικά, είναι μοναχική η ζωή του καλλιτέχνη; Υπάρχουν βράδια που δεν
ξημερώνουν εύκολα και γι’ αυτούς;
Απάντηση: «Ο καλλιτέχνης είναι πάντα μόνος». Ειδικά όταν δημιουργεί είναι αυτός και
το έργο του. Έχω παρεξηγηθεί παλαιότερα για τις απόψεις μου για το «καλλιτέχνης».
Καλλιτέχνης για μένα είναι όποιος δημιουργεί και όχι όποιος αναπαράγει. Ακούγεται
σκληρό αλλά είναι η προσωπική μου άποψη.
Ερώτηση: Καλό το facebook ή παγίδα;
Απάντηση: Για μένα είναι πολύ καλό αρκεί να μη ξεφεύγουμε από τα όρια εισβάλλοντας
στα προσωπικά δεδομένα του άλλου.
Πολλά ρώτησα και δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι ξέχασα κάτι σημαντικό! Εκτός αν θέλεις
να προσθέσεις κάτι εσύ!
.......
Κάπου εδώ, θέλω να σε «συγχαρώ» για την απλότητά σου και την προθυμία σου να
δώσεις μια συνέντευξη σε μένα που δεν είμαι καν δημοσιογράφος και μάλιστα δεν
κατέχω πολλά από μουσική!
Μ’ αγγίζεις πολύ όμως στην ψυχή και στο αυτί, με κάλυψαν πολύ οι στίχοι σου σε
δύσκολες φάσεις της ζωής μου, γι’ αυτό προέκυψε και η ανάγκη να μάθω
περισσότερα για σένα.
Ελπίζοντας ότι δεν σε κούρασα πολύ, (να απαντάς γραπτώς στις ερωτήσεις μου),
αφού σ' ευχαριστήσω, σου εύχομαι ολόψυχα, πρώτα απ’ όλα Υγεία και μετά διαρκής
έμπνευση και δημιουργία, δικαίωση και επιτυχία, ευτυχία στην καριέρα, μα κυρίως
στην ίδια τη ζωή σου, γιατί το αξίζεις!
Και κλείνοντας, ερώτηση: «Τον χειμώνα, πού;»
Απάντηση: Το χειμώνα υπάρχουν σχέδια για διάφορες εμφανίσεις σε διάφορα μέρη
της Ελλάδος και για συνεργασίες με καλλιτέχνες που εκτιμάμε το έργο τους.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. (εννοεί το blog μου)
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ!!! Νίκος Μεργιαλής.
Την επίσημη σελίδα των ΙΧΝΗΛΑΤΩΝ στο ίντερνετ θα την βρείτε στο:
http://ixnhlates.gr
….
Υγ. Θεώρησα υποχρέωσή μου να μάθουν κι άλλοι ότι έμαθα εγώ, γι’ αυτόν τον
συμπατριώτη μας, τον Επαρχιώτη, τον πολυτάλαντο μάστορα Νίκο Μεργιαλή!
(Πώς το ‘πε; «Τραγουδοφτιάχτης;» Καλό! Μ’ αρέσει! Και τ’ άλλο; Γρατσουνιστής;)
Κατερίνα Σταματίου – Παπαθεοδώρου (ή αλλιώς: Δε. Στα. Πα;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου