***
Ψάξε - ψάξε, βρίσκεις!
Βρήκα τους κωδικούς!
Ψάξε - ψάξε, θυμάσαι!
Γελάς... και συγκινείσαι... συνάμα.
Προσπάθησα να με εξαφανίσω απ' το blog αυτό, να μη νομίζει ο κόσμος πως κλέβω δόξα, αλλά δεν είναι εύκολο!
Έσβησα, έσβησα, φαίνομαι, πανάθεμά με!
Τ' άλλα δεν τα κράτησα, εδώ έκανα "κλικ", κι είπα, θα τα κρατήσω για μένα!
Δε θα ξεχάσω εκείνη την μέρα, με τα βιβλία που κουβαλούσα για φωτογράφηση...
Μας βγήκε και απαγγελία, πανάθεμά με!
Να γελάς και να κλαίς, μαζί!
Να κρατάς την μηχανή ακούνητη, όσο γίνεται, να μην έχεις γυαλιά, ο ήλιος να τζιτζιρίζει, ο αέρας να σου γυρίζει τις σελίδες, ο άντρας σου να περιμένει παρέα, κι εσύ να έχεις μια στίβα βιβλία, ακόμα... συν τον χρόνο που έκανες στους Άγιους Πάντες, ανάβοντας τα καντηλάκια!
Αχ! Κατιρίνα!!!
Τα χάλια σου!
Και τ' άλλο!
Να είσαι κι από χουριό!!! Χωριάτα!
Γελάω...
Νοσταλγία το λένε.
Υγ. Εν ολίγοις, ήθελα να το ενημερώσω για το νέο της βιβλίο:
"Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" και να μάθει ο κόσμος
την επίσημη δική της σελίδα
ΧΑΡΟΥΛΑ ΗΛΙΑ ΦΡΑΓΚΟΥ,
και να μην μπερδεύεται ο κόσμος με την
δική μου προσφορά!
Μαντάρα τα έκανα;
Δεν ξέρω!
Είχα και έχω τις καλύτερες προθέσεις!
Χρόνο δεν έχω, όπως παλιά, μόνο!
Γιόρταζε κιόλας χθες, ελπίζω να χαρεί, μη την στεναχωρήσω που έσβησα τα της μπάρας, κι άϊντε να τα ξαναβρούμε τα υπόλοιπα!
Εμ! Το αυθόρμητον, αυτά έχει!!!
Ψάξε - ψάξε, βρίσκεις!
Βρήκα τους κωδικούς!
Ψάξε - ψάξε, θυμάσαι!
Γελάς... και συγκινείσαι... συνάμα.
Προσπάθησα να με εξαφανίσω απ' το blog αυτό, να μη νομίζει ο κόσμος πως κλέβω δόξα, αλλά δεν είναι εύκολο!
Έσβησα, έσβησα, φαίνομαι, πανάθεμά με!
Τ' άλλα δεν τα κράτησα, εδώ έκανα "κλικ", κι είπα, θα τα κρατήσω για μένα!
Δε θα ξεχάσω εκείνη την μέρα, με τα βιβλία που κουβαλούσα για φωτογράφηση...
Μας βγήκε και απαγγελία, πανάθεμά με!
Να γελάς και να κλαίς, μαζί!
Να κρατάς την μηχανή ακούνητη, όσο γίνεται, να μην έχεις γυαλιά, ο ήλιος να τζιτζιρίζει, ο αέρας να σου γυρίζει τις σελίδες, ο άντρας σου να περιμένει παρέα, κι εσύ να έχεις μια στίβα βιβλία, ακόμα... συν τον χρόνο που έκανες στους Άγιους Πάντες, ανάβοντας τα καντηλάκια!
Αχ! Κατιρίνα!!!
Τα χάλια σου!
Και τ' άλλο!
Να είσαι κι από χουριό!!! Χωριάτα!
Γελάω...
Νοσταλγία το λένε.
Υγ. Εν ολίγοις, ήθελα να το ενημερώσω για το νέο της βιβλίο:
"Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" και να μάθει ο κόσμος
την επίσημη δική της σελίδα
ΧΑΡΟΥΛΑ ΗΛΙΑ ΦΡΑΓΚΟΥ,
και να μην μπερδεύεται ο κόσμος με την
δική μου προσφορά!
Μαντάρα τα έκανα;
Δεν ξέρω!
Είχα και έχω τις καλύτερες προθέσεις!
Χρόνο δεν έχω, όπως παλιά, μόνο!
Γιόρταζε κιόλας χθες, ελπίζω να χαρεί, μη την στεναχωρήσω που έσβησα τα της μπάρας, κι άϊντε να τα ξαναβρούμε τα υπόλοιπα!
Εμ! Το αυθόρμητον, αυτά έχει!!!
ΤΟ BLOG ΑΥΤΌ ΉΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΑΓΆΠΗΣ
καλή επιτυχία στην Χαρούλα, μπραβο για την καινούργια της σελίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο και σε σένα, που πριν απ' την σελίδα της Χαρούλας....φροντισες γι' αυτήν...
Μπράβο, Κατερίνα, πάντα της προσφοράς... είσαι... να και είσαι!!! <3 =καρδούλα...
Την είχε και θα την έχει, Λαμπρινή μου, γιατί την αξίζει. Είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης, γνωστή στα μέρη μας, απλά το ίντερνετ βοηθάει και για πολύ για πιο πέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δικό μου "Μπράβο" το κρατάω γιατί το έχω ανάγκη, μάλλον (ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που δεν μπορώ να κάνω "κάτι" με ένα cd kai θα σκάσω - πολλή στεναχώρια - λέμε), γιατί προσπάθησα πολύ για να κάνω πράγματα με μηδέν γνώσεις και με βοήθειες ακριβά πληρωμένες.
Μόνο γι' αυτό, ναι, το κρατάω! Τα διαμάντια έτσι κι αλλιώς, είτε υπήρχα είτε όχι, κάποια στιγμή θα έλαμπαν!
Είμαι τυχερή και είναι τιμή μου που έχω γνωρίσει από κοντά τέτοια, κι ένα απ' αυτά είναι η Χαρούλα!
Χαλάλι της και πάντα χαλάλι!
Εδώ να πω ένα μεγάλο "Ευχαριστώ" και σε σένα, που μ' έχεις βοηθήσει πολλές φορές στα τεχνικά μου και όχι μόνο! Αν ήξερες πόσο σε σκέφτηκα αυτές τις μέρες, αν ήξερες! <3 καρδούλα. Νά 'σαι ΚΑΛΑ, κορίτσι!