ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ.
Είναι πολύ λυπηρό το επίπεδο που έχει κατέβει η ψυχή των ανθρώπων.
Πόσο εύκολα τραυματίζουν ή σκοτώνουν την ψυχή κάποιου άλλου ανθρώπου ,χωρίς καμία τύψη ή έστω δεύτερη σκέψη.
Είσαι χοντρός; Είσαι άσχημος; Έχεις κάποιο σωματικό ελάττωμα; Έχεις πρόβλημα στην ομιλία; Είσαι λίγο αργόστροφος; Έχεις γενικά κάποιο οποιοδήποτε κατά την γνώμη τους κουσούρι; Αμέσως θα σου κάνουν πλάκα. Μια πλάκα που θα αρχίσει από τις πρώτες τάξεις του σχολείου….. και δεν θα σταματήσει ποτέ. Με την πρώτη ευκαιρία όλοι θα σε κοροϊδεύουν και θα γελάνε μαζί σου με αποτέλεσμα να τραυματίζουν καθημερινά την ψυχή σου, έως ότου την σκοτώσουν κάποτε.
Από την άλλη αν δεν έχεις κανένα κουσούρι , αλλά είχες την ατυχία να γεννηθείς μια όμορφη γυναίκα, μπορεί κάποιοι να σε σκλαβώσουν με το ζόρι, και να πουλάνε το σώμα σου, σκοτώνοντας την ψυχή σου.
Έχεις άλλο χρώμα; Ή είσαι από κάποια φτωχή και υπανάπτυκτη χώρα; Αμέσως θα σε αντιμετωπίσουν σαν να είσαι υποδεέστερος από αυτούς και θα σου μιλήσουν υποτιμητικά. Δεν έχεις ψυχή για αυτούς. Κι αν έχεις, ποιός νοιάζεται; Το δάκρυ σου δεν μπορεί να είναι σημαντικό σαν το δικό τους δάκρυ. Το κλάμα σου δεν μπορεί να έχει τον ίδιο ήχο με το δικό τους κλάμα.
Με πόση χαρά οι άνθρωποι βασανίζουν τα ζώα και ξεσπούν επάνω τους τα κόμπλεξ της αποτυχημένης δικής τους ζωής; Λες και αυτά δεν έχουν ψυχούλα. Αλλά ποιος νοιάζεται;
Όπου και να κοιτάξεις γύρω σου, ψυχές σκοτώνουν άλλες ψυχές. Και το τραγικότερο απ ‘όλα.
Κάθε ψυχή που σκοτώνει μια άλλη ψυχή, πρώτα, την δική της ψυχή που σκότωσε.
Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Η ψυχή μου πονάει αφάνταστα.
Πάω κάπου μόνος μου ,να κλάψω. Τα δάκρυα μου να ενώσω με τα δάκρυα των πληγωμένων ψυχών, και όλα τα δάκρυα, μαζί με τα δικά σας που ακόμα έχετε ψυχή, ποτάμι να γίνουν, να γίνουν θάλασσες, ωκεανοί, ψυχές σκληρές και απάνθρωπες να πλύνουν, να καθαρίσουν , μες στην αγάπη του Χριστού ,ξανά να τις βαφτίσουν.
Πατήρ Ιωάννης
Είναι πολύ λυπηρό το επίπεδο που έχει κατέβει η ψυχή των ανθρώπων.
Πόσο εύκολα τραυματίζουν ή σκοτώνουν την ψυχή κάποιου άλλου ανθρώπου ,χωρίς καμία τύψη ή έστω δεύτερη σκέψη.
Είσαι χοντρός; Είσαι άσχημος; Έχεις κάποιο σωματικό ελάττωμα; Έχεις πρόβλημα στην ομιλία; Είσαι λίγο αργόστροφος; Έχεις γενικά κάποιο οποιοδήποτε κατά την γνώμη τους κουσούρι; Αμέσως θα σου κάνουν πλάκα. Μια πλάκα που θα αρχίσει από τις πρώτες τάξεις του σχολείου….. και δεν θα σταματήσει ποτέ. Με την πρώτη ευκαιρία όλοι θα σε κοροϊδεύουν και θα γελάνε μαζί σου με αποτέλεσμα να τραυματίζουν καθημερινά την ψυχή σου, έως ότου την σκοτώσουν κάποτε.
Από την άλλη αν δεν έχεις κανένα κουσούρι , αλλά είχες την ατυχία να γεννηθείς μια όμορφη γυναίκα, μπορεί κάποιοι να σε σκλαβώσουν με το ζόρι, και να πουλάνε το σώμα σου, σκοτώνοντας την ψυχή σου.
Έχεις άλλο χρώμα; Ή είσαι από κάποια φτωχή και υπανάπτυκτη χώρα; Αμέσως θα σε αντιμετωπίσουν σαν να είσαι υποδεέστερος από αυτούς και θα σου μιλήσουν υποτιμητικά. Δεν έχεις ψυχή για αυτούς. Κι αν έχεις, ποιός νοιάζεται; Το δάκρυ σου δεν μπορεί να είναι σημαντικό σαν το δικό τους δάκρυ. Το κλάμα σου δεν μπορεί να έχει τον ίδιο ήχο με το δικό τους κλάμα.
Με πόση χαρά οι άνθρωποι βασανίζουν τα ζώα και ξεσπούν επάνω τους τα κόμπλεξ της αποτυχημένης δικής τους ζωής; Λες και αυτά δεν έχουν ψυχούλα. Αλλά ποιος νοιάζεται;
Όπου και να κοιτάξεις γύρω σου, ψυχές σκοτώνουν άλλες ψυχές. Και το τραγικότερο απ ‘όλα.
Κάθε ψυχή που σκοτώνει μια άλλη ψυχή, πρώτα, την δική της ψυχή που σκότωσε.
Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Η ψυχή μου πονάει αφάνταστα.
Πάω κάπου μόνος μου ,να κλάψω. Τα δάκρυα μου να ενώσω με τα δάκρυα των πληγωμένων ψυχών, και όλα τα δάκρυα, μαζί με τα δικά σας που ακόμα έχετε ψυχή, ποτάμι να γίνουν, να γίνουν θάλασσες, ωκεανοί, ψυχές σκληρές και απάνθρωπες να πλύνουν, να καθαρίσουν , μες στην αγάπη του Χριστού ,ξανά να τις βαφτίσουν.
Πατήρ Ιωάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου