ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ ΝΑ ΕΙΧΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
********
Ω ρε κάτι φάσεις ανεπανάληπτες... Κατέβαινα με το 21 προς το σπίτι μου, κατάκοπη, ελεεινή και σύννους. Ο οδηγός είχε ραδιόφωνο ο άνθρωπος, και ξαφνικά, πάνω στη στροφή της Ομόνοιας, πέφτει στο πλατό αυτή η ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ. Ο οδηγός πορρώθηκε, κι αρχίζει να σιγοτραγουδάει μερακλωμένος. Λέω μέσα μου, γίνεται να μην του κρατήσεις τα σεκόντα??? Με τίποτα. Το λοιπόν, το πιάνω. Μας ακούει μια κυρούλα, κι αρχίζει να πλαταγίζει τα δάχτυλα. Ο διπλανός παππούς λέει "ώπαααα!".
Κάτι Μπαγκλαντεσιανοί πιο πίσω είδαν τη βεγγέρα που είχε ξεσπάσει μπροστά, και άρχισαν να χαμογελούν με εκείνο το φωτεινό χαρακτηριστικό χαμόγελο που μόνο η δική τους ράτσα έχει.
Πάνω στο καλύτερο, στο δεύτερο κουπλέ, κατέβηκα μεν, αλλά μου είχαν περάσει όλα. Κάτι παλιοκαιρίσιο είχε η όλη φάση, και το γούσταρα πολύ. Η δύναμη της στιγμής, παίδες...
#Στράτος
Κάτι Μπαγκλαντεσιανοί πιο πίσω είδαν τη βεγγέρα που είχε ξεσπάσει μπροστά, και άρχισαν να χαμογελούν με εκείνο το φωτεινό χαρακτηριστικό χαμόγελο που μόνο η δική τους ράτσα έχει.
Πάνω στο καλύτερο, στο δεύτερο κουπλέ, κατέβηκα μεν, αλλά μου είχαν περάσει όλα. Κάτι παλιοκαιρίσιο είχε η όλη φάση, και το γούσταρα πολύ. Η δύναμη της στιγμής, παίδες...
#Στράτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου